Truchło konia

Ozdobny, żółtawy papier (podobny do użytego w „Dżdżownicy”, zob. MPOLIN-M60) wybrał Teodor Bok jako tło dla truchła konia leżącego pośród rozrzuconych kamieni. Odwzorowane pieczołowicie czarnym tuszem, z wielką szczegółowością tworzy wizerunek padłego konia, ujętego w całej okazałości śmierci i nieuchronności rozpadu – pozostał szkielet, żebra pozbawione mięśni i skóry, podkulone kończyny. Jedynie na karku, grzbiecie, głowie z małymi uszami i ogonie widoczne są jeszcze resztki skóry i włosia.

Trudno o bardziej przejmujące epitafium dla zmarłego zwierzęcia.

Renata Piątkowska