skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja
Tworzywo / materiał
Autor / wytwórca
Miejsce powstania / znalezienia
Typ dokumentacji
Technika
Rodzaj obiektu
Lokalizacja / status
Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Typ licencji

Liczba wyników: 13207

Obiekty

12 886
Kobieta-kogut - ujęcie z przodu; Na ciemnej neutralnej płaszczyźnie duża uogólniona forma (płótno niezamalowane), na tym nieregularna płaszczyzna bieli. U góry po lewej zarys ujętej w 3/4 od tyłu głowy kobiecej. U dołu do formy wpisane zarysy dwóch nóg w butach z wysokimi obcasami. Akcent różu rozbielonego po lewej części formy, płaszczyzny różu przełamanego brązem u dołu i w prawym dolnym narożu.

Kobieta-kogut

Pągowska, Teresa

1979

Muzeum Narodowe w Szczecinie

grupa rzeźbiarska - Ujęcie z przodu; Grupa rzeźbiarska o zwartej, symetrycznej kompozycji, wykonana z jednego bloku drewna i polichromowana. Przedstawia trzy siedzące kobiety zwrócone ku dzieciątku stojącemu w centrum na ich kolanach. Analogicznie upozowane w układzie antytetycznym sylwetki długowłosej Marii po lewej stronie i Anny w czepcu po prawej okrywają obszerne płaszcze, układające się wokół figur dużymi płaszczyznami i opadające na podstawę sceny. Na ich kolanach stoi nagie dzieciątko o gładko opracowanej główce. Za nim, widoczna pomiędzy kobietami, siedzi frontalnie Emerancja o nieco powiększonych proporcjach, w prawej dłoni trzymając fragment pnia. Tło stanowi kotara unoszona przez dwa anioły widoczne w półpostaci, ubrane w szerokie tuniki. Tron okrywa tkanina obszyta frędzlami. Cechy anatomiczne postaci i modelunek ciężkich obszernych tkanin oddane są naturalistycznie. Rzeźba posiada znaczące ubytki – brakuje głów Emerancji i prawego anioła, dłoni Marii i prawej rączki dzieciątka oraz fragmentu podstawy z prawej strony. Na powierzchni rzeźby widoczne otwory po owadach. Polichromia zachowana częściowo.

Emerancja Samoczwarć (Święta Anna Samoczwarć)

grupa rzeźbiarska

nieznany warsztat pod wpływem sztuki Szwabii

około 1515 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

płaskorzeźba ołtarzowa; Rodzina Marii - Ujęcie z przodu; Wysoka płaskorzeźbiona płyta z przedstawieniem wielofigurowym, polichromowana. Ukazuje grupę strojnie ubranych kobiet siedzących na ławie i piastujących małe dzieci oraz mężczyzn widocznych powyżej wysokiego zaplecka ławy. W scenie dominuje przedstawienie św. Anny o nieco zwiększonych proporcjach. Święta w chuście na głowie i z różańcem przypiętym do paska wraz z Marią o długich falujących włosach podtrzymują nagiego Jezusa balansującego pomiędzy ich kolanami. Po prawej siedzi Maria Kleofasowa w wysokim marszczonym czepcu z czwórką synów ubranych w tuniki, z których jeden, stojący na kolanach, bawi się otwartą księgą, pozostali biegają wokół kociołka u stóp matki. Brodaci mężczyźni usytuowani za ławą, powyżej kobiet, widoczni w półpostaci, noszą tuniki na koszulach o szerokich rękawach i kunsztownie kształtowane kapelusze. Marszczone suknie z wąskim gorsetem i dekoltami w karo czy obszycia rękawów dekoracyjnymi taśmami, szerokie rękawy koszul to elementy strojów zgodne z niemiecką modą mieszczańską z początku XVI wieku. Modne stroje, łagodne wizerunki okrągłych twarzy a także poruszone pozy i gesty postaci nadają przedstawieniu charakter rodzajowy. Płaskorzeźba wybrana z łączonych bloków drewna, w dolnej części drążona. Płyta częściowo uszkodzona i popękana; brakuje postaci Marii Salome z dziećmi i mężem, męskich wizerunków powyżej Marii a także jej twarzy oraz czwartego dzieciątka u stóp Marii Salome. Polichromia zachowana szczątkowo.

Rodzina Marii

płaskorzeźba ołtarzowa

mistrz stralsundski

około 1505 — 1515

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Matka Boska Bolesna z Chociwla - Ujęcie z przodu; Kobieca figura pełnoplastyczna, polichromowana. Przedstawia Marię stojącą frontalnie z dłońmi uniesionymi w geście modlitewnym. Ubrana jest w suknię o długich rękawach i szeroki modelowany światłocieniowo płaszcz otulający sylwetkę, którego krawędź podłożoną pod prawym przedramieniem Marii opada z przodu szeroką trójkątnie zakończoną fałdą. Na głowie chusta osuwająca się na skronie zebrana jednym końcem pomiędzy dłonie. Pod spodem widoczna jest drobno marszczona podwika szczelnie okrywająca dekolt i szyję. Owalna twarz o smutnym wyrazie z ustami i oczami o opadających kącikach. Figura wewnątrz wydrążona. Z tyłu wzdłuż pleców i partii nóg długi prostokątny ruchomy element zakrywający otwór po wydrążeniu rzeźby, o powierzchni dopasowanej do fałdowań płaszcza. Widoczne są drobne ubytki drewna w górnej partii chusty, na końcówkach palców dłoni i przy podstawie. Polichromia zachowana częściowo.

Matka Boska Bolesna z Chociwla

figura

warsztat mistrza Pasji Chociwelskiej

około 1500 — 1520

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Tronująca Madonna z Dzieciątkiem - Ujęcie z przodu; Niewielka figura tronującej Marii z dzieciątkiem o zwartej bryle, przytwierdzona do wysokiego zaplecka o geometrycznym zwieńczeniu, polichromowana. Rzeźba w typie Sedes Sapientiae ukazuje frontalnie siedzącą na tronie Marię w sztywnej, wyprostowanej pozie z dzieckiem w wieku chłopięcym usytuowanym bokiem, w pozycji siedzącej, ponad jej lewym kolanem. Długa suknia i płaszcz Marii oraz tunika Jezusa gładko przylegają do ciał postaci tworząc nieznaczne, schematyczne draperie w partii nóg. Między goleniami Marii tkanina układa się w charakterystyczne trójkątne fałdy o ostrych krawędziach. Hieratyczne pozy postaci przełamuje gest dłoni matki przytrzymującej syna oraz prawa ręka chłopca wyciągnięta wysoko i ułożona na piersi matki. Głowa Marii osadzona na sztywnej, szerokiej szyi okryta chustą ułożoną w tylnej partii na kształt welonu sięgającego do ramion. Twarz pociągła, owalna, zastygła w pozbawionym emocji wyrazie. Symetryczna fryzura chłopca z falujących włosów sięga poniżej uszu. Zwieńczenie gładko opracowanego zaplecka tworzy kolisty nimb za głową Marii flankowany trójkątnymi sterczynami oparcia tronu. Rzeźba opracowana jako przyścienna. Brak prawej dłoni Marii. Powierzchniowe ubytki drewna i otwory po drewnojadach. Polichromia zachowana szczątkowo.

Tronująca Madonna z Dzieciątkiem

figura ołtarzowa

warsztat pomorski

około 1300

Muzeum Narodowe w Szczecinie

figura ołtarzowa - Ujęcie z przodu; Figura Chrystusa stojącego frontalnie na cokole prezentującego rany doznane podczas Ukrzyżowania. Szczupłe ciało Chrystusa o poprawnie oddanych szczegółach anatomicznych okryte w partii bioder długą chustą przewiązaną z przodu o krańcach plastycznie pofałdowanych i powiewających na boki. Dłonie uniesione przy twarzy wnętrzami do widza z charakterystycznym układem długich palców z przerwą między palcem serdecznym a środkowym. Na ciele werystycznie oddane rany w formie otworów w dłoniach i stopach oraz głęboko wybranej rany na boku. Na głowie szeroka korona cierniowa spleciona z gałęzi. Pociągła twarz o regularnych rysach i spokojnym wyrazie, z dużymi oczami spoglądającymi na wprost. Od górnych kącików ust wąsy opadają do krótkiej spiczastej brody zakończonej dekoracyjnym puklem. Na wysokim wielobocznym cokole o profilowanych ściankach, przed Chrystusem ustawiony jest kielich z wydatnym nodusem. Rzeźba przyścienna z drążeniem w partii bioder i pleców. Nogi i ręce poniżej barków opracowane pełnoplastycznie. Powierzchnia rzeźby gładka. Śladowe ilości polichromii i zaprawy gruntowej. Ubytki drewna w partii przedramion, małego palca lewej dłoni, palców lewej stopy i w cokole.

Vir Dolorum | Mąż Boleści (Chrystus Boleściwy)

figura ołtarzowa

warsztat szczeciński

około 1520 — 1530

Muzeum Narodowe w Szczecinie

waza - Ujęcie tyłu ze skosu z lewej; Owalna teryna, wsparta na czterech nóżkach. Korpus o płynnym, organicznym kształcie i falistej linii brzegu, w dolnej części wybrzuszony. Pokrywa wysoka, dwustopniowo wybrzuszona. Zarówno korpus, jak i pokrywa zdobione repusowanymi w płytkim reliefie naturalistycznymi gałązkami winorośli z gronami owoców. Reliefowy ornament miękko przechodzi w wykonane techniką odlewu, plastyczne gałązki winnej latorośli, tworzące dwa uchwyty przy korpusie oraz ozdobne zwieńczenie pokrywy. Nóżki wolutowo wygięte, ażurowe, zdobione rocaillami i gałązkami winorośli.

Teryna

Sandrart, Johan Jacob II

1762 — 1770

Muzeum Narodowe w Szczecinie

cukiernica do cukru pudru - Ujęcie z przodu; Puszka z ażurową pokrywą, kształtem nawiązująca do antycznych urn. Wsparta na okrągłej stopie z trzema uskokami, przechodzącej w niewysoki, drobno kanelowany trzon. Korpus smukły, o kielichowej formie, w dolnej części również kanelowany. Pokrywa wysoka, o wklęsłych ściankach zakończona półkolistą kopułką, ze zwieńczeniem w formie maleńkiej wazy. Wycięcia na pokrywie układają się we wzór stylizowanych kampanul.

Cukiernica do cukru podru

Voggelaer, Martin Ephraim

1795

Muzeum Narodowe w Szczecinie

łyżka wazowa - Ujęcie z dołu; Rokokowa łyżka wazowa o puklowanej powierzchni i falistym brzegu, z rytowaną podwójną linią przy krawędzi. Pukle wydzielone czterema parami repusowanych esowatych linii. Trzonek płaski, o asymetrycznym, falistym wykroju. Uchwyt wydzielony przewężeniem, na końcu rozszerzający się i wygięty lekko w górę. Na środku w owalnym polu głowa gryfa w koronie pomiędzy cyframi, obok z prawej cecha warsztatowa mistrza I*F TIM

Łyżka wazowa

Timm, Johann Friedrich

około 1750 — 1770

Muzeum Narodowe w Szczecinie

kielich mszalny - Ujęcie z przodu; Smukły kielich o sześciolistnej, wysklepionej stopie, przechodzącej w sześcioboczną, zwężającą się ku górze wysoką tuleję. Nodus sześcioboczny, wybrzuszony w górnej części, oddzielony tralkowym trzonem od czary ujętej do wysokości 2/3 ażurowym koszyczkiem. Pola stopy zdobione naprzemiennie srebrnymi reliefowymi nakładkami z uskrzydlonymi główkami anielskimi oraz owalnymi plakietkami ze scenami Narodzin Chrystusa, Hołdu Trzech Króli i Ostatniej Wieczerzy. Wyższe partie stopy oraz tuleję pokrywa repusowany i rytowany wzór z naturalistycznych kwiatów na długich ulistnionych łodygach, zwróconych główkami w dół. Dekorację nodusa tworzy sześć wycinanych w srebrnej blasze i repusowanych srebrnych nakładek w formie pojedynczych kwiatów (tulipanów i irysa). Motywy kwiatowe w połączeniu z wicią akantową występują również w dekoracji koszyczka. Pomiędzy nie wkomponowano trzy owalne kartusze otoczone wieńcami laurowymi z hierogramami Chrystusa, Marii oraz św. Józefa.

Kielich mszalny

nieznany

1680 — 1700

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 12886 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

305
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne16

zobacz wszystkie

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

strona główna

Ustawienia prywatności

Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd