
Spódnica "kratówka"
1930 — 1939
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Rzemiosło ludowe Lubelszczyzny (XIX/XX wieku)
Sukmana kobieca pochodzi z miejscowości Okopy w powiecie chełmskim, z pierwszej połowy XX wieku. Była noszona do stroju świątecznego w okresie jesiennym i wiosennym. Podczas mroźnych zim nakładano ją na kożuch, aby chronić się przed zimnem. Była szyta przez krawca z materiału samodziałowego wełnianego o kroju poncho podłużnego z dwoma bocznymi klinami wszytymi od pasa w dół. Jest wcięta dzięki zastosowaniu trzech zaszewek w pasie. Posiada także kliny pod pachami rękawów, które zwężają się ku brzegom, gdzie od strony wewnętrznej jest niewielkie rozcięcie. Sukmana jest ozdobiona obszyciem ze sznurków w kolorze czerwonym i niebieskim, które są umieszczone po obu brzegach stójki, przy rozcięciu na całej długości kolorem czerwonym i do pasa niebieskim oraz na obrzeżu mankietów i na zaszewkach bocznych. Oba rozcięcia z przodu były zakładane na siebie, całość obwiązywano w pasie krajką.
Na terenie Lubelszczyzny występowały sukmany w trzech kolorach – białym, siwym (niebieskim) i czarnym, czyli brązowe. Początkowo kolory zależały od typu hodowanych owiec i ich umaszczenia (białe i brązowe), a w ostatnim okresie funkcjonowania sukman przyjęła się moda na niebieskie – farbowane, które na Lubelszczyźnie występowały tylko w części zachodniej. Biały i szary kolor sukman, zwanych małopolskimi, o bardziej tradycyjnym kroju, jak podaje Kazimierz Moszyński w Kulturze ludowej Słowian, występował na Polesiu (oprócz części zachodniej), na południowo-zachodnim Podlasiu oraz w części Małopolski ciągnącej się przez okolice Chęcin i Michowa, aż do Krakowskiego. Przewaga lub wyłączność barwy brunatnej sukmany była na Polesiu zachodnim i znacznej części Podlasia. Dalej była przeważnie lub wyłącznie brunatna – we wschodniej Małopolsce, czyli w Lubelskiem, w niektórych okolicach Radomskiego i Kieleckiego i na południu (z wyłączeniem Krakowskiego, południowych Lachów, zachodnich Łemków i Podhala). Sukmany w stroju kobiecym już na przełomie XIX i XX wieku zastępowano kaftanami i płaszczami, zwanymi przyjaciółkami, wzorowanymi na modzie miejskiej.
Autor / wytwórca
Rodzaj obiektu
strój ludowy
Technika
szycie ręczne
Tworzywo / materiał
sukno
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
Skwarek, Helena
1930 — 1939
Muzeum Narodowe w Lublinie
nieznany
1801 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
Dzyruk, Anna
1801 — 1900
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.