Notatnik z relacją z podróży do Palestyny

Notatnik emigrującej do Palestyny w grudniu 1935 roku Marjem (Mani) Żelaznej (później Pozner), zabrany z Polski, w którym na cztery i pół strony opisała wrażenia z podróży. Zapewne jest to brulion listu do rodziny. Początek tekstu wskazuje wyraźnie, że został on napisany w Palestynie niedługo (choć nie bezpośrednio) po przybyciu tam autorki (a zatem zapewne w styczniu 1936, choć być może pod koniec grudnia 1935 roku): ,,Musicie mi wybaczyć, że Wam o[d r]azu nie napisałam gdyż naprawdę nie miałam czasu. Nie myślcie, Palestyna to nie inny kraj, tu nie wolno próżnować, gdzieby się nie było, trzeba coś robić”.

Zeszyt w niebieskiej okładce, na której – i z przodu, i z tyłu – widoczne są napisy piórem, w tym podpis, w dwóch wersjach językowych, Mani Żelaznej. Wewnętrzne trzy karty zeszytu zapisane ołówkiem, przy czym dwie z nich są luzem. Tekst jest w języku polskim, ale kolejność zapisanych stron – wszystko na to wskazuje (część zapisanych kart była luzem, wskutek wyrywania niektórych kart z zeszytu, ich kolejność została zrekonstruowana) – była właściwa piśmiennictwu żydowskiemu: zeszyt otwierany przez autorkę od prawej do lewej i w takiej kolejności stron zapisywany.