Etykieta na butelkę

Etykietka na butelkę z kolekcji Potockich, ze srebra, z przełomu XIX i XX wieku. Etykietka do zawieszania, na butelkę lub karafkę zawierającą nazwę alkoholu. Etykietka w kształcie stylizowanego kartusza zakończonego w górnych narożach głową barana (po obu stronach). Przez zwinięte wolutowo rogi przechodzą kółeczka, do których doczepiony jest łańcuszek. Kartusz dołem obiega pasowy ornament składający się z kwiatków i liści. Górna krawędź kartusza profilowana ozdobiona w połowie nakładanym kwiatonem. Wnętrze kartusza obecnie puste, kiedyś umieszczona tam była kartka papieru z odręcznym napisem czarnym tuszem  Porty. Tego typu etykiety używano na butelkach, karafkach dla oznakowania alkoholu przelanego z oryginalnych, często omszałych ze starości butelek. Etykiety pojawiły się około 1740 r jako przedmioty ułatwiające identyfikacje nowych rodzajów gatunków wina, które stopniowo wchodziły na rynek, Zawieszano je na szyjkach butelek, na srebrnym łańcuszku. Etykietki z połowy XIX wieku posiadały tylko inicjały wina. Z wyjątkiem odlewanych etykietek z okresu regencji większość była wytłaczana. Etykietki opisywane (ze zbiorów Muzeum) nawiązują kształtem do okresu regencji i co charakterystyczne posiadają „okienko”, w które wkładano kartkę z nazwą alkoholu. Wielkość etykietek świadczy o ich przeznaczeniu, większe były przeznaczone do zawieszania na karafkach. Obok etykietek srebrnych wytwarzane były etykietki srebrzone galwanicznie i emaliowane. Etykietki zanikły gdy pojawił się zwyczaj naklejania na butelkach etykiet papierowych z nazwą alkoholu. Jako ciekawostkę można wspomnieć że istniały  też mniejsze etykiety do zawieszania na butelkach z sosami.
Przemysław Kucia