Medalion z wizerunkiem Jana Kochanowskiego

W okresie zaborów dużym zainteresowaniem cieszyły się pamiątki z podobiznami zasłużonych Polaków. Sytuację umiejętnie wykorzystał przemysłowiec warszawski Karol Juliusz Minter (1812–1892). W 1835 roku przejął kierownictwo rodzinnej odlewni i produkcję skierował głównie na wyroby galanteryjno-artystyczne. Wytwarzane masowo m.in. statuetki, posążki, popiersia, medaliony wyróżniały się wysokimi wartościami plastycznymi i technicznymi. Zdobiły wnętrza dworków i mieszkań, szybko stały się też przedmiotem zainteresowania kolekcjonerów.

Do serii płaskorzeźby z wizerunkami postaci historycznych, wydawanej w latach 1850–1879, zalicza się medalion przedstawiający głowę Jana Kochanowskiego (1530–1584), najwybitniejszego polskiego poety epoki renesansu, tłumacza, sekretarza królewskiego Zygmunta Augusta. Wzorem dla przedstawienia na medalionie było prawdopodobnie małe popiersie (tzw. biust), wykonane przez Jakuba Tatarkiewicza w latach 1848–1854. Po uzyskanym zezwoleniu do reprodukcji, pierwsze odlewy medalionu Kochanowskiego wykonano w 1857 lub 1858 roku. Praca jest sygnowana na odwrocie tylko cechą fabryki Mintera.

Genowefa Horoszko