treść serwisu

Amorek z łukiem

Jest częścią kolekcji: Malarstwo włoskie

Nota popularyzatorska

Nagi Amorek z różnobarwnymi skrzydełkami przedstawiony został w dość nienaturalnej pozie, jak gdyby po wypuszczeniu z łuku ostatniej strzały nie mógł zachować równowagi. Ukazany został na ciemnym tle porośniętego trawą urwiska (wzgórza?). Umieszczony został w otoczeniu przyrody. Przy ścieżce wydeptanej na podmokłej łące, którą stąpa rosną: kosaciec żółty (Iris pseudacorus) i jaskier alpejski (Papaver alpinum). Ponadto w prawym rogu leży otwarta muszla małża. W głębi z prawej zarys tafli wody. Wykończony z dużą starannością obrazek rolę dekoracyjną spełnia wyśmienicie.

W kolekcji wilanowskiej zachował się bliźniaczy obrazek amorka wspartego na gałęzi mirtu. Oba obrazy pochodzą prawdopodobnie z kolekcji Augusta i Aleksandry Potockich. Po raz pierwszy odnotowano je w Inwentarzu z 1895 r. jako dzieła szkoły Leonarda da Vinci. Fakt ten wydaje się mniej kontrowersyjny, gdy zauważymy, że jesienią 1779 r. SKP, zwiedzając Bibliotekę i Pinakotekę Ambrozjańską w Mediolanie, zdał sobie sprawę z bliskich pokrewieństw łączących sztukę Luinich i Leonarda da Vinci, co odnotował w dzienniku z podróży. W wyniku przeprowadzanych (nieukończonych jeszcze) badań łączone są z osobą Aurelia Luiniego (ok. 1530–1593), który należał do rodziny malarzy mediolańskich, założonej przez jego ojca, Bernardina (ok. 1482–1532). Wieść niesie, że był on jednym z najlepszych bezpośrednich naśladowców, a zarazem współpracowników Leonarda da Vinci. Aurelio z kolei był wiernym naśladowcą stylu ojca, choć jego dzieła cechuje już większy naturalizm, są także znacznie mniej idealizowane. Oba obrazy historycznie traktowane były jako pendant, w świetle wniosków płynących z prac konserwatorskich (w latach 2003–2006,odsłonięcie spod wtórnych przemalowań zarysów nóg kobiecych), możemy z dużą dozą prawdopodobieństwa przypuszczać, że są fragmentami większego dzieła, zniszczonego w bliżej nieokreślonych okolicznościach. Pierwotny obraz przedstawiał najprawdopodobniej Wenus z dwoma Amorkami po bokach (putta jako postaci mitologiczne identyfikować można na podstawie trzymanych atrybutów – łuk, kołczan, muszle, symboliczne rośliny w różnoraki sposób powiązane z postacią bogini miłości).

Dominika Walawender-Musz

Informacje o obiekcie

Informacje o obiekcie

Autor / wytwórca

Luini Aurelio

Wymiary

cały obiekt: wysokość: 68,0 cm, szerokość: 48,0 cm

Rodzaj obiektu

obraz

Technika

olej

Tworzywo / materiał

drewno

Czas powstania / datowanie

przed 1593

Miejsce powstania / znalezienia

powstanie: Mediolan, Włochy

Właściciel

Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie

Numer identyfikacyjny

Wil.1589

Lokalizacja / status

obiekt na ekspozycji Dawna Biblioteka Potockich

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
Data do:
Era
Wiek:
+
Rok:
+
asd