Fotel L.XVI

Klasyczny fotel typu „foteuil medaillon” na czterech zwężających się ku dołowi nóżkach. Poręcze częściowo tapicerowane zakończone niewielką wolutą. Ich lekko wygięte podparcia stanowią jedność konstrukcyjną z przednimi nogami. Powierzchnia polichromowana biało stanowi tło dla rzeźbionych i złoconych dekoracji. W oparciu pleców motyw nieco rozsuniętych, połączonych perełek; na bokach i przodzie kargi kampanule, w kanelowanych oparciach poręczy i nogach motyw astragalu. Oparcie pleców, siedzisko i poręcze tapicerowane, pokryte współczesną tkaniną.

Fotel należy do kompletu mebli stanowiących wyposażenie pokoi nowo wybudowanego przez ks. Izabelę Lubomirską (1736-1816) w 1780 r. apartamentu - Łazienki pałacu Wilanowskiego. W skład zachowanego kompletu wchodzi łoże, 2 kanapy, szezlong, 11 foteli i 2 ekrany. Inwentarz z 1793 r. lokalizuje fotelik w Pokoju Sypialnym Łazienkowym i był wtedy pokryty materią w kwiaty kolorowe w centralnych polach otoczonych białym pekinem. podobnie jak pozostałe 3 fotele i kanapa z tego garnituru oraz do białe, pekinowe obicia łoża i ścian Sypialni obszytych zieloną, jedwabną kampanką. Poduszki tapicerki fotela również obszyte były „jedwabną kampanką”. W kolejnych latach tkaninę obicia fotela zmieniano, za każdym razem dostosowując dekorację do obicia ścian; na tkaniną lila, białą haftowaną w barwne, delikatne kwiaty, tkaniną w paski zielone i kwieciste.

ak

apartament ks. I. Lubomirskiej, ekspozycja muzealna, wilanowska kolekcja, warsztat polski, meble siedziskowe