Konsolka ścienna

Niewielka konsolka ścienna o prostokątnym blacie, u góry szersza, zwęża się ku dołowi dając zarys odwróconej piramidy o łukowato wklęsłych bokach. Krawędzie narożne podkreślone zostały bogato rzeźbionymi motywami nieco kapryśnie potraktowanej wici roślinnej, zbiegającej się z czterech stron u dołu w mocno poskręcany motyw rocaille. Wzdłuż lekko falistej krawędzi blatu biegnie rzeźbiony ornament o formie wyciągniętej wici z perełkowaniem, pośrodku formującej podwójny łuk wypełniony wydłużonymi elementami rocaille przechodzącymi w rozdzielający grzbiety łuku motyw tzw. Koguciego grzebienia, od którego opada zwis ze splątanych ceownic poprzetykanych pędami różyczek. Gładkie powierzchnie tła zostały poczernione w celu podkreślenia jaśniejszych ornamentów.

Tego typu niewielkie elementy wyposażenia wywodzą się z klasycznego detalu architektonicznego, jakim jest wspornik. W architekturze element ten używany najczęściej parami lub w większej ilości służył do wspierania elementów poziomych jak belki, gzymsy, balkony. Konsolki służyły do eksponowania cennych przedmiotów niewielkich rozmiarów, jak porcelanowe figurki czy niewielkie naczynia. Większe konsole ścienne częstokroć służyły jako podpory pod zegary typu kartel.

Konsolka formą i dekoracją nawiązuje do stylu rokokowego, co w dziewiętnastym wieku było jednym z przejawów tzw. nurtu historycznego, odwołującego się do estetyki minionych epok.

Przedmiot stanowi element zespołu, na który składa się osiem konsolek o numerach inwentarzowych Wil.3235/1-8.