Potocki Piotr (zm.1829) - portret

Portret męski, przedstawiający w ujęciu popiersiowym, w formacie owalnym, hrabiego Franciszka Piotra Potockiego herbu Pilawa (1745-1829), starostę szczerzeckiego, polskiego posła w Stambule (1789-1792). Franciszek Piotr Potocki był synem Józefa Potockiego, kasztelana lwowskiego i jego drugiej żony, Pelagii z Potockich; bratem Ignacego, starosty kaniowskiego; wychowankiem Katarzyny Kossakowskiej; od ok. 1773 r. mężem Krystyny Potockiej (zm. 1789), córki Joachima Potockiego, podczaszego litewskiego.

Ukazany na portrecie młody mężczyzna, z małymi, ciemnymi wąsikami, półdługimi ciemnymi włosami i krótko nad czołem przystrzyżoną grzywką, spogląda w lewą stronę (zwrot 3/4 w lewo) z nieskrywaną pewnością siebie, legitymizowaną przez status społeczny. Jest ubrany w biały żupan z wysoką stójką pod szyją, spiętą brylantowym guzem. Na żupan została narzucona szkarłatna delia z szerokim ciemnym futrzanym kołnierzem. Tło w odcieniach szarości, gładkie. Wizerunek ma charakter częściowo reprezentacyjny, częściowo prywatny, z powodu lekkiego, niewymuszonego poruszenia portretowanego, które nieco dystansuje postać od widza.

Za życia Franciszka Piotra Potockiego powstało przynajmniej kilka jego portretów, między innymi obraz namalowany według dzieła Antona Graffa (koniec XVIII w. lub początek XIX w.; w zbiorach Muzeum Narodowego w Krakowie), dawniej stanowiący własność Jadwigi Potockiej z domu Branickiej, a następnie jej wnuka Hieronima, syna Stanisława Tarnowskiego i Marii Róży Tarnowskiej z domu Branickiej.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek