Pałac w Przeworsku. Widok od strony północnej.

Pałac książąt Lubomirskich wzniesiono pod koniec XVIII w. jego budowę oraz obecny wygląd zawdzięczamy księżnej Izabeli z Czartoryskich Lubomirskiej, pani na Łańcucie. Po odkupieniu od swoich córek istniejącego wówczas pałacu wraz z całym miastem Przeworsk i okolicznymi wioskami w roku 1799 rozpoczęły się prace przy przebudowie pałacu. Księżna sprowadziła do Przeworska swoich najlepszych architektów, sztukatorów i dekoratorów, wszystko to z myślą i dla swojego przybranego syna Henryka Ludwika Lubomirskiego. Data zakończenia prac nie jest znana, wiadomo, iż po ślubie Henryka Lubomirskiego z Teresą Czartoryską w 1807 roku pałac był gotowy do zamieszkania. Niewielkich rozmiarów pałac wzniesiony w stylu angielskiego klasycyzmu z stosunkowo oszczędną dekoracją zachwycał wnętrzem. Posadowiony w pięknym założeniu ogrodowym w stylu parku angielskiego z naturalnym pofałdowaniem terenu. Po śmierci księżnej Izabeli Lubomirskiej pałac w Przeworsku Henryk Ludwik wybrał na swoją rodową siedzibę. Po utworzeniu ordynacji Przeworskiej książąt Lubomirskich pałac w Przeworsku stał się ośrodkiem życia kulturalnego i towarzyskiego. Cały majątek po Henryku Lubomirskim odziedziczył w 1850 r. jego syn Jerzy Lubomirski, który zmarł przedwcześnie w 1872 r. Po osiągnięciu pełnoletności przez pierworodnego syna Jerzego Lubomirskiego w roku 1882 ordynację objął Andrzej Lubomirski, który zmodernizował i unowocześnił pałac.

Fotografia prezentuje pałac wraz z otaczającą go bujną roślinnością oraz elementami małej architektury jakimi są ławki ogrodowe od strony północnej. W centralnej części fotografii znajduje się pies Lubomirskich Lord.