Herkules niosący Acheloosa

Na owalnym, wypukłym wycisku z płaskim tłem, otoczonym podwójnym wałkiem z marginesem przedstawiony jest stojący nagi Herkules dźwigający zabitego byka. Na lewym ramieniu przewieszoną ma skórę lwa. Motyw bardzo popularny. Podobny jak gemma Wil.3083/2-III/2-28. W mitologii Acheloos greckiej to bóg i uosobienie rzeki Aspropotamos. Scena ta przedstawia prawdopodobnie moment gdy Acheloos przemienił się w byka i zaatakował Herkulesa. Herakles odskoczył w bok, chwycił boga za oba rogi i rzucił o ziemię. Oderwał się jeden z rogów rzecznego bóstwa. Wtedy Acheloos uznał zwycięstwo herosa i poddał się. Odstąpił Heraklesowi prawo poślubienia Dejaniry, ale żądał zwrotu rogu. W zamian ofiarował mu róg kozy Amaltei, który dostarczał kwiatów i owoców. Inne mity podają, że cudownym rogiem był róg Acheloosa, który został zamieniony przez najady w róg obfitości. Wycisk jest taki sam jak opisany w „Dactyliothecae universalis” Philippa Daniela Lipperta.

Kolekcja gliptyczna wilanowskiego zbioru to fascynujący zapis historii sztuki antycznej. Pierwotnie należąca do Stanisława Kostki Potockiego, to prawdziwy skarb muzealny. Zawiera 239 wycisków, z których niestety 6 zaginęło, podzielonych na dwie medalierki oznaczone numerami inwentarza Wil.3083/1 i Wil.3083/2, każda z osiemnastoma szufladkami.

Repertuar odcisków jest niezwykle zróżnicowany, obejmując portrety, popiersia historyczne, postacie mitologiczne, sceny historyczne i mitologiczne, rzeźby, zwierzęta, wazy oraz maski. Odciski wykonane z czerwonej masy sugerują różnorodne pochodzenie.

Najciekawszym okresem w historii kolekcji jest rok 1785, gdy hrabia Potocki podróżował do Włoch w towarzystwie księżnej Izabelli Lubomirskiej. Zgromadził około dwudziestu gemm antycznych, a niektóre z nich pochodziły nawet z własnych wykopalisk. Kolejne podróże dodatkowo wzbogaciły zbiory.

Kolekcja pełni również rolę biblioteczki na temat gliptyki, co umożliwiło Potockiemu profesjonalne podejście do zbiorów. Z czasem trafiła do pałacu w Wilanowie, gdzie stała się częścią ekspozycji muzealnej.

W kolekcji wyróżniamy trzy grupy obiektów: odciski gemm antycznych, ich kopie oraz kamienie wykonane na wzór starożytnych. Sygnatury mistrzów greckich dodają kolekcji wyjątkowego charakteru.

Gliptyka, czyli sztuka rzeźbienia w kamieniu, posiada bogatą historię. Daktylioteki z odciskami gemm stały się popularne w XVIII wieku, pełniąc rolę dydaktyczną i edukacyjną. Wartość kolekcji tkwi nie tylko w artystycznej doskonałości gemm, ale także w ich wartości dokumentacyjnej, umożliwiając zgłębianie tajników sztuki starożytnej.

Oryginalną gemmę z daktylioteki  Lipperta znajdziesz tutaj: Herkules

Ilustracje pochodzą ze zbiorów Rijksmuseum Amsterdam oraz The New York Public Library, Digital Collections oraz British Museum, a także  “Gemmæ antiquæ cælatæ , scalptorum nominibus insignitæ”, Stosch, Philipp, Baron von, 1724;

Opracowanie: Ewa Jakubowska-Smagieł, dr Ewa Mostowicz-Kapciak, Martyna Miroszewska (na podstawie materiałów Agaty Małkowskiej)