Kadzielnica

Kadzielnica z brązu, stojąca, o wysokim trzonie, który składa się z pięciu elementów - modusów. Podstawa w formie psa/lwa Fo. Górna część trzonu upodabnia się do konaru drzewa, wokół którego wspina się smok. Na szczycie postać siedzącego lohana – mnicha, podtrzymującego na głowie i barkach jałmużniczą czarkę. Trzon w części środkowej i dolnej ozdobiony reliefowo motywem płatków lotosu, fantastycznych ptaków, lecących gęsi, małp, kwiatów, mitycznych ptaków feng – huang. Postać psa ukazana jest w pozycji stojącej, na szeroko rozstawionych łapach o szponiasto zakończonych pazurach. Zwierzę o otwartym pysku, pokryte dekoracją o ornamencie kwiatowym i wolutowym. Kadzielnica to naczynie przeznaczone do spalania kadzidła lub perfum w postaci stałej. Znajdowały zastosowanie typowo użytkowe w obszarze świeckim jak i sakralnym już od czasów starożytnych w wielu kulturach. Służyły do oczyszczania powietrza z patogenów w przypadku zagrożenia epidemiologicznego, perfumowania pomieszczeń, a nawet odmierzania czasu podczas rytuałów i ceremonii – mierzono postęp spalania kadzideł stożkowych. Kadzidełka są spalane przez umieszczenie ich bezpośrednio na źródle ciepła lub na gorącej metalowej płycie w kadzielnicy. Lwy fo – bardzo częsty motyw w sztuce chińskiej. Strażnicy świątyń buddyjskich, pałaców cesarskich, grobowców. Przypisywano im szczególną moc, odstraszają demony, mają moc ochrony. Motyw ten występuje zarówno w rzeźbie monumentalnej jak i w postaci niewielkich figurek ceramicznych. Lwy nie występowały na terenie Chin, dlatego groteskowy wygląd tych zwierząt przedstawiony w rzeźbie może być wynikiem wyobrażeń i fantazji. Artyści mogli się wzorować również na obecnych w świątyniach „lwich” psach, rasy shih-tzu („psy Buddy”).

Dorota Rajchert