L'Institut vu de la cour
1855 — 1860
Muzeum Narodowe w Lublinie
Jest częścią kolekcji: Lubliniana. Malarskie widoki Lublina i Lubelszczyzny (XVII – początek XX wieku)
Rycina przedstawia pałac w Puławach od strony dziedzińca honorowego po przebudowie dokonanej przez Chrystiana Piotra Aignera na zlecenie Izabeli i Adama Kazimierza Czartoryskich. Głównym powodem przebudowy było zniszczenie Puław w 1794 roku przez wojska rosyjskie. Zgodnie z projektem Aignera między innymi rozbudowano pawilony frontowe i nadano wnętrzu wystrój klasycystyczny.
Widok pochodzi z zespołu trzech malowniczych akwatint przedstawiających budowle puławskie, wydanych w małym nakładzie w warszawskim zakładzie Karola Magnusa. Grafiki miały wchodzić w skład planowanego przez księżnę Czartoryską graficznego Albumu Puław, mającego liczyć osiemnaście plansz. Z niewiadomych powodów piętnaście pozostałych akwatint nie powstało.
Twórcami ryciny są bracia Richter, artyści pochodzenia niemieckiego związani z drezdeńską Akademią Sztuk Pięknych. Starszy, Karol August, ceniony sztycharz i profesor akademii oraz członek Warszawskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, wytrawił na płycie w 1818 roku widok pałacu według rysunku wykonanego około roku 1809 przez brata, Józefa – malarza pejzażysty, rysownika, nauczyciela, postaci popularnej w warszawskim środowisku artystycznym. Józef przybył do Puław w 1806 roku na zaproszenie Czartoryskich, gdzie zajął miejsce Norblina, który opuścił Polskę w roku 1804. Na dworze puławskim młody Saksończyk spędził sześć lat. Prowadził tu działalność artystyczną i edukacyjną. Malował Puławy, Kazimierz i okolice nad Wisłą. Udzielał lekcji, między innymi Janowi Feliksowi Piwarskiemu. Zawarł tu zakończone rozstaniem małżeństwo z Zofią, „Polką z Lublina”. W 1811 roku przeniósł się wraz z Czartoryskimi do Sieniawy. Przebywał też krótko w Dobromilu. W tych okolicach utrwalał pejzaże z Galicji, wykańczał widoki pałacu, budynków i ogrodu w Puławach. W roku 1820 osiedlił się w Warszawie. Tu zajmował się pracą pedagogiczną, artystyczną i wychowywał samotnie córkę Julię. Udzielał lekcji rysunku w domach prywatnych oraz Kolegium Pijarskim na Żoliborzu i w Instytucie Wychowania Panien. Po 1831 roku otworzył prywatną pracownię. Wykonywał nieliczne ilustracje. Zajmował się również kopiowaniem. Od roku 1821 pokazywał swe prace na wystawach. W latach 1823–1824 był odnotowany jako współwłaściciel warszawskiego zakładu litograficznego „Vivier i Richter”.
Renata Bartnik
Autor / wytwórca
Wymiary
format: wysokość: 46.5 cm, szerokość: 59.2 cm
pole obrazowe: wysokość: 34.6 cm, szerokość: 48 cm
Rodzaj obiektu
grafika
Technika
akwatinta
Tworzywo / materiał
papier
Miejsce powstania / znalezienia
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
1855 — 1860
Muzeum Narodowe w Lublinie
Muzeum Narodowe w Lublinie
Muzeum Narodowe w Lublinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna