Broszka

Broszka została wykonana na zamówienie, z mezuzy, którą Pola Najder otrzymała od swojej siostry Beli jako upominek z Izraela. Mezuza to określenie niewielkiego futerału z umieszczonym w środku zwitkiem pergaminu, na którym zostały wypisane ręcznie przez sofera wersety z Tory (Pwt 6,4-9 i 11,13-21), stanowiące zarazem fragment tekstu codziennej modlitwy Szma Israel. Zgodnie z tradycją żydowską mezuzę wiesza się na zewnętrznej framudze drzwi wejściowych, tak, aby osoby przekraczające próg domostwa mogły dotknąć jej palcami prawej dłoni na znak miłości i szacunku dla Boskiej wszechmocy. Przedmiot, mimo niewielkiej wartości materialnej (wyrób pamiątkarski wykonany ze stopu metali), przedstawia ogromną wartość emocjonalną, mówi nam o przywiązaniu Poli do żydowskiej tradycji i kultury, której przejawów próżno było szukać w powojennej Polsce.

To niewielki podłużny przedmiot wykonany ze stopu metali. Po jednej ze stron (recto) obiekt lekko wypukły. Na powierzchni wypukłej części widoczny ozdobny wzór (również wypukły). Wzór układa się w ramę o kształcie rombu, w który wpisane są faliste linie oraz hebrajska litera „ש” (szin) dla oznaczenia imienia Boga שדי (El Szaddaj). Na odwrocie przytwierdzona została zapinka w formie agrafki. We wnętrzu broszki wsunięty został fragment pergaminu ze spisaną modlitwą. Znajdującyc się w środku pergamin został zabezpieczony przez właścicielkę fragmenem folii aluminiowej, która jest widoczna po stronie verso. 

Marta Frączkiewicz