Salome z głową św. Jana

Na odwrocie deski znajduje się wypalony znak malarskiej Gildii Świętego Łukasza w Antwerpii, świadczący o przynależności Franckena Młodszego do tego bractwa. Obrazy Fransa o tematyce historycznej, mitologicznej, religijnej i alegorycznej, głównie małych formatów, zaliczane są do malarstwa „gabinetowego” i cieszyły się dużym powodzeniem. Podobały się przede wszystkim dzięki umiejętności łączenia przez artystę elementów fantazji z rzeczywistością. Pobudzały wyobraźnię odbiorcy bogactwem wspaniałych wnętrz pałacowych, będących tłem opowieści artysty, oddanych z dbałością o szczegóły. W pysznej scenerii tłoczą się postacie legendarne, biblijne, królowie, księżniczki. Jednym z ulubionych tematów Franckena były wyobrażenia gabinetów osobliwości i galerii malarstwa, ukazujących rozmaite dzieła sztuki oraz curiosa i miniaturowe reprodukcje obrazów. A do tego w tych fascynujących wnętrzach pojawiają się wielopostaciowe scenki rodzajowe. Francken Młodszy współpracował z innymi artystami, takimi jak Abraham Govaerts, Tobias Verhaecht, Joos de Momper i Hendrick van Steenwijck, którzy zlecali mu sceny figuralne.

W XIX w. zidentyfikowano bohaterkę obrazu jako Herodiadę, jednakże przedstawia on jej córkę Salome, która zachwyciła tańcem Heroda. Ten w nagrodę spełnił jej życzenie, wypowiedziane za namową matki, i kazał ściąć św. Jana Chrzciciela. Jego głowę przyniesiono Salome na tacy.

W zbiorach prywatnych Johnny’ego Van Haeftena (Ltd.) w Londynie znajduje się inna wersja tego tematu, którą łączy się z potomkiem Fransa Młodszego, Paulem V Franckenem (oraz także noszącym to samo imię Fransem i Vriesem?). Kompozycja obrazu znacznie się różni. Inne jest wnętrze pałacu, a ucztujący Herod z towarzyszącymi mu osobami usytuowany jest z lewej strony stołu, Salome zaś z głową świętego na tacy – z prawej. Postacie poubierane są w odmienne stroje oraz nie ma małpki znajdującej się na obrazie wilanowskim.

W zbiorach Ermitażu zachowało się dzieło Fransa Franckena Młodszego dotyczące innego epizodu z dziejów Heroda, zatytułowane Uczta Heroda, datowane na ok. 1620. Niewykluczone, że prezentowany obraz z Wilanowa powstał w zbliżonym okresie.