Wazon z pokrywą

Porcelanowy ośmioboczny wazon o nieco beczkowatym kształcie, z kopulastą pokrywą. Boki wazonu są węższe i szersze, naprzemiennie, szyja stosunkowo krótka. Dekoracja tego wysokiego naczynia została wykonana podszkliwnie kobaltem, czyli na powierzchnię wazonu i pokrywy naniesiono wzór, a następnie pokryto ją szkliwem i wypalono w wysokiej temperaturze (około 1400 stopni).

Tło dekoracji tworzy drobny, regularny wzór siateczki z czteropłatkowym kwiatem w „oczkach” siatki – motyw zaczerpnięty z estetyki europejskiej. Na wszystkich bokach znajdują się rezerwy – pola obwiedzione konturem wypełnione dekoracją. Dwie z czterech szerszych rezerw przedstawiają popularny motyw pary bażantów w otoczeniu ukwieconych gałązek peonii i kwitnących krzewów magnolii. Pozostałe dwie wypełnia dekoracja o tematyce pejzażowej z elementami architektury i postaciami figuralnymi. Rezerwy na czterech węższych bokach ozdobiono kadzielnicą w formie wazonu, wazonami z kwiatami peonii oraz wicią kwiatową. Ramiona naczynia, czyli górna część wazonu pod szyją, zostały obwiedzione ornamentem floralnym z motywami lotosu. Zdobienia szyi i pokrywy dopełniają estetykę całości nawiązując do dekoracji wazonu.

W kolekcji wilanowskiej znajduje się para analogicznych obiektów. Dokumentacja archiwalna wskazuje, że od 1. połowy XIX wieku przedmioty te zdobiły nieistniejące obecnie Pokoje Chińskie zlokalizowane na pierwszym piętrze korpusu pałacu, zaprojektowane przez Stanisława Kostkę Potockiego, ówczesnego właściciela dóbr wilanowskich.