Torba "kalita"

Torba skórzana, zwana kalitą, była noszona przez mężczyzn z okolic Biłgoraja. Wykonano ją wołowej skóry wyprawianej na brązowo z podszewką płócienną. Była produkcji rzemieślniczej, szyta ręcznie. Ma kształt podkowy odwróconej zaokrągloną stroną ku dołowi. Składa się z trzech części: torby zasadniczej, klapy i paska. Z wierzchu pokrywa ją klapa nadająca lekko wypukły kształt. Górą po obu bokach są doszyte ucha ze skóry ozdobione w dolnej części pomponikami ze skóry. Przez ucha są przewleczone mosiężne kółka, do których jest przymocowany skórzany regulowany pasek służący do przewieszania torby przez ramię. Klapa jest dekoracyjnie ozdobiona wytłaczanym ornamentem o motywach roślinnych i geometrycznych. W górnej części pomiędzy wydzielonymi pasami specjalnym stemplem są wyciśnięte niewielkie kółka, które tworzą ozdobę – dwa kółka są ułożone koło siebie, z kolejnych dwóch jedno jest przybite na górze, drugie na dole. Taki wzór jest powtarzany na całej długości w dwóch rzędach, a kolejne trzy tworzą kółka ułożone blisko siebie w szeregu. Dolna część klapy jest wypełniona wzorem kwiatowym zrobionym z kółeczek tym samym stempelkiem. Dodatkowo są tam naniesione linie ukośne, które się przecinają. Na brzegu klapy są również wyciśnięte drobne kółeczka, obszyta jest wąskim pasmem skóry, ponacinanym, tworzącym ozdobne frędzle. Takie torby wyrabiali kaletnicy i sprzedawali je na okolicznych targach czy jarmarkach, głównie zamożnym mężczyznom. Mniej majętni sami wykonywali torby z łyka, które nazywano kobiałkami.

Ten rodzaj torby noszono z tyłu u lewego boku, pasek spoczywał na prawym ramieniu. Zabierano ją ze sobą, kiedy wybierano się w dalszą wyprawę, na przykład na odpust, wesele czy jarmark. Przechowywano w niej jedzenie – chleb i słoninę, oraz butelkę napoju. Chowano w niej także nóż, skórzany woreczek na tytoń, fajkę, krzesiwo oraz tabakierkę robioną z wolego rogu.