Forma piernikarska

Wytwórca pierników, czyli piernikarz jest zawodem znanym od średniowiecza. W Kwidzynie ostatni przedstawiciel tej specjalizacji jest wzmiankowany jeszcze po I wojnie światowej, a więc tradycja piernikarska jest bardzo długa. Choć dziś pierniki kojarzą nam się niemal wyłącznie z Toruniem, to warto pamiętać, że jeszcze przed II wojną światową działały mniejsze ośrodki produkujące pierniki na potrzeby rynku lokalnego. Takim miejscem był właśnie Kwidzyn. Tu przez ok. 40 lat działała Piernikarnia Klaffta.

Zamek w Kwidzynie posiada w swoich zbiorach wiele zabytków pochodzących z Muzeum Regionalnego Prus Zachodnich w Kwidzynie (Heimatmuseum Westpreussen in Marienwerder). Placówka ta funkcjonowała w mieście w latach 1925-1945. Kierował nią Waldemar Heym, którego zamiłowania archeologiczno-etnograficzne w znacznym stopniu wpłynęły na charakter gromadzonych zbiorów. Forma została zakupiona od Fritza Zimmermanna z Kwidzyna, w grudniu 1924 roku. Dawny numer inwentarzowy to W. Pr. 125.

To dwustronna forma piernikarska mająca z jednej strony przedstawienie stylizowanego kwiatu goździka, a z drugiej strony mężczyznę z gęsią pod pachą i flaszką w lewej ręce. Oba wizerunki różnią się od siebie stylem wykonania. Może to świadczyć o ich wyjściu spod innej ręki czy też w innym czasie. Kwiat nawiązujący kształtem do palmety wydaje się osadzony głęboko w XIX-wiecznej stylistyce. Obraz mężczyzny jest zdecydowanie bardziej schematyczny i nawiązuje tematyką do życia codziennego. To jedna z nielicznych form w kwidzyńskim zbiorze wskazująca ludzkie niedoskonałości, a więc skłonność do alkoholu.

Joanna Jezierska