Butelka po mleku

W Niemczech 1. połowy XX wieku produkcja mleka stanowiła około jednej piątej wszystkich produktów rolnych. Mleko jednak nie było wówczas zbyt popularne wśród Niemców. Specjalne kampanie ministerstwa rolnictwa popularyzujące spożycie nabiału, realizowane pod hasłem "Więcej mleka, masła, sera!", przekonały społeczeństwo, że mleko jest nie tylko smaczne, ale i zdrowe, przyczyniając się do wsparcia tej gałęzi przemysłu. 

Szczecińskie przedsiębiorstwa mleczarskie różnicowały rodzaje produktów mlecznych oraz producenta poprzez charakterystyczne napisy i wizerunki na szkle – wypukłe lub powierzchniowe, czarne, granatowe bądź przezroczyste. Popularnością cieszyły się szczególnie dwie lokalne mleczarnie: Molkerei Eckerberg, której główna siedziba mieściła się przy Falkenwalderstrasse 119 (obecnie al. Wojska Polskiego) oraz Stettiner Molkerei Gesellschaft GmbH zlokalizowaną przy Turnerstrasse 68-70 (obecnie ul. Jagiellońska) a przekształconą później w spółdzielnię Stettiner Molkereigenosenschaft. W Muzeum Historii Szczecina zachowała się do naszych czasów półlitrowa, przezroczysta butelka z grubą szyjką, z wytłoczoną nazwą Stettiner Molkerei Gesellschaft.

Jeszcze przez większość XIX wieku mleko do bogatszych domów przynosiły wynajęte kobiety w specjalnych bańkach umieszczanych na plecach za pomocą płóciennego materiału. Dopiero, gdy w Szczecinie w 1883 roku powstała mleczarnia Randower Molkerei, rozpoczęto dostarczanie mleka masowo, poprzez rozwożenie go wozem do domów przez dostawcę.

Małgorzata Peszko