Piramida Chefrena

Autorami fotografii są bracia Zangaki –  dwóch fotografów, którzy w latach 1870-90 wykonywali odbitki na potrzeby branży turystycznej w Egipcie. W związku z rozwojem sprzętów fotograficznych i jednocześnie dzięki narastającej modzie na wyjazdy turystyczne w 2. poł. XIX wieku, fotografia zyskiwała na znaczeniu i popularności. Na rynku zaczęli działać fotografowie podróżni, którzy tworzyli fotografie ukazujące wygląd miejsc obieranych za cel dalekich podróży, m.in. na Bliski Wschód. Bracia Zangaki dawali upust swej pasji wykorzystując jednocześnie popyt na pamiątkowe fotografie z podróży. Tematyka ich prac obejmowała m.in.  starożytności egipskie, Kanał Sueski, zbombardowane forty nabrzeżne Aleksandrii oraz sceny rodzajowe.

Egipt był bardzo popularnym miejscem turystycznym w XIX wieku. Historia królewskiej nekropoli w Gizie sięga IV dynastii (2575-2465 p.n.e). Każdy z pochowanych tam władców posiadał osobny kompleks, złożony z piramid i świątyń. Trzy najsłynniejsze piramidy należą kolejno (od największej) do króla Chufu (2551-2528 p.n.e.), króla Chefrena (2520-2494 p.n.e.) i króla Mykerinosa (2490-2472 p.n.e.). Fascynacja tym miejscem wśród badaczy została zapoczątkowana m.in. po naukowej wyprawie napoleońskiej (1798–1801). Po 1809 roku zostało wydane 23-tomowe zbiorowe dzieło Description de l’Égypte, gdzie wybrane zabytki zostały po raz pierwszy opisane w formie akademickiej. Giza zyskała popularność także dzięki Williamowi Flindersowi Petriemu, uznawanemu za jednego z ojców współczesnej archeologii, który w XIX w. prowadził tam swoje wykopaliska. W konsekwencji utworzył jak na razie najdokładniejszy opis piramid. Na początku XX wieku Petrie wraz z Jamesem Quibellem i Findersem wspólnie odkopali starsze niż królewskie piramidy mastaby. W kolejnych latach niemiecki archeolog Hermann Junker odkrył grobowiec Hemiunu, najprawdopodobniej architekta Wielkiej Piramidy.

Wymiary: 20,7 x 27,9 [cm].

Gabriela Pawłowska