Figura Buddy

Posąg został wykonany ze złoconego brązu, podobnie jak wiele posągów północnej Tajlandii. Podstawowym składem brązu jest połączenie cyny i miedzi. Do podstawowych składników rzeźbiarze z Północy często dodawali inne metale, takie jak złoto, srebro i ołów. Mieszanka brązu zwana samrit była szczególnie ceniona. Miała ona głęboki ciemnoczekoladowy, niemal czarny kolor. Pomimo piękna tego materiału większość posągów została pozłocona. Figura przedstawia stojącego Buddę, wykonującego gest rozpraszania strachu (abhaya mudra), który w Azji Południowo-Wschodniej wykonywany jest za pomocą obu rąk, z wzniesionymi dłońmi, wyprostowanymi palcami i kciukiem. Symbolizuje on brak strachu oraz opiekę. Na czubku głowy postaci znajduje się charakterystyczne wybrzuszenie – usznisza, która w buddyjskiej ikonografii jest właściwa wizerunkom Buddy i bodhisattwów i symbolizuje ich oświecenie. Budda nosi szatę mnicha. Ponieważ Budda tylko raz ogolił głowę, kiedy stał się ascetą często przedstawia się go z głową pokrytą przylegającymi do głowy loczkami. Cechą twarzy Buddy jest kępka białych włosów między brwiami – urnę. Rzeźba toruńska jej nie ma. Możliwe, że jak większość północno tajlandzkich wizerunków miała malowaną urnę. Nasza rzeźba Buddy również nie ma zwieńczenia. Były one odlewane osobno i montowane w otworze w głowie. To powodowało, że wiele posągów je straciło podczas czyszczenia, czy przenoszenia rzeźby. Inną charakterystyczną cechą figur Buddy są rozciągnięte płatki uszu. Przypominają one o królewskim pochodzeniu Buddy. Jako młody książę Siddhartha nosił ciężkie kolczyki, których ciężar wydłużał płatki uszu. Stając się ascetą, zamienił bogate sukno i cenną biżuterię na prostą szatę zakonną. Uszy pozostały wydłużone, co świadczy o odrzuceniu ziemskich bogactw. W Tajlandii zazwyczaj przedstawiano szatę jako przezroczystą, która pozwala prześwitywać nadludzkiej naturze ciała Buddy. Podstawy posągów najczęściej zdobiono motywem płatków lotosu. Przez wieki lotos był kojarzony z Buddą, który używał kwiatu jako metafory nauczania: lotos reprezentuje transcendencję – pączek walczy z błota i błota, aby otworzyć się w czystym, czystym powietrzu, tak jak oświecona istota podnosi się z bagna ziemskich złudzeń, aby osiągnąć rozrzedzoną atmosferę pełnego zrozumienia.

Katarzyna Paczuska