Przed kuźnią

W zachodzącym świetle przedstawione zostały sylwetki konia i trzymającego go za wodze mężczyzny w pokaźnym kapeluszu. Po lewej stronie tuż za nimi przez otwarte okno widać palenisko i pracującego przy nim kowala. Za kuźnią drzewo i dom pokryty czerwoną dachówką oraz latające w głębi ptaki. Umaszczenie konia jest niejednolicie siwe, bo pojawiają się także brązowe plamy. I trzeba przyznać, że dzięki tym zabiegom zwierzę – łączące ciemną elewację kuźni z bielącymi się w tle chmurami – idealnie wpasowuje się w otoczenie. Obraz jest dobrze zakomponowany i ma przyjemny, ciepły koloryt, dzięki czemu miło się nań spogląda. Tematyka dotyczy codzienności i prostego życia nie wymaga więc żadnych zabiegów upiększających.

Obraz pozostaje w typie dzieł Philipsa Wouwermana, jednak pewne niedostatki warsztatowe pozwalają wyrazić wątpliwość, czy nie jest dziełem warsztatu, kopią bądź naśladownictwem. Nie jest to zresztą zaskakujące, gdyż Wouwerman był artystą tyleż popularnym, namalował ponad tysiąc obrazów, z czego zachowało się ok. 700. To ogromny popyt na jego dzieła sprawił, iż doczekał się ogromnej liczby naśladowców. Oprócz swych braci: Pietera (1623-1682) i Jana (1629-1666), artysta wykształcił wielu uczniów m.in. Nicolaesa Ficke, Jacoba Warnarsa i Emanuela Muranta.

Pierwszych lekcji malarstwa udzielał mu ojciec, Paulus Joosten Wouwerman. Następnie uczył się u Fransa Halsa. W 1640 wstąpił do gildii św. Łukasza w Haarlemie. Malował sceny rodzajowe zżycia chłopów, kiermasze, epizody z wojny trzydziestoletniej. Szczególną pasję przejawiał do przedstawiania koni, ulubionego motywu swych dzieł.

Zachowały się zapisy świadczące o tym, że obrazy Wouwermana kupował także Stanisław Kostka Potocki, jednakże niniejsza scena była najprawdopodobniej własnością Aleksandry Augusta Potockich.