Wieża na kołach

Gdy Teodor Bok ustawia pojazd wojenny na czterech złotych kulach, w których, jako swoiste zderzaki, umieszcza dwa obłe członki w kolorze czerwonym i niebieskim, to wojna jawi się jako groteska, a nie okrutne, pełne grozy wydarzenie. Bok często łagodzi wyraz swych prac żartobliwą ironią, jak w tej rzeźbie, gdzie lufę czołgowej wieżyczki kończy złoconym szpikulcem skręconym z dwoma patyczkami. Wieżyczkę z jednej strony zdobi wyrzeźbiona pięcioramienna gwiazda, z drugiej – dwa przeplecione sznurki tworzące krzyż św. Andrzeja. Podstawą konstrukcji jest wysmukła w kształcie kolumna, a jej „głową” – dosłownie – wąska, długa twarz, z zapisaną na czole dużą literą X oraz policzkami oklejonymi drewnianymi sercami. Z tyłu głowy zwisa warkocz, upleciony ze sznurka. Konstrukcja rzeźby, wykonana z różnej wielkości i kształtów kawałków drewna, przybitych do rdzenia gwoździkami, została wzmocniona sznurkami. Na deseczkach, gdzieniegdzie, wyrzeźbione są litery i cyfry, z tyłu: K, z przodu, z prawej strony: C / H 9, z lewej: Q. W tylnej części wmontowana jest płaska, niepomalowana deseczka z odbitym napisem: HAUT MEDOC CRU BO. Jest to zapewne fragment skrzynki od tego wina. Groteskowość tej rzeźby nadaje jej wymiar okrutnej satyry, a może raczej pastiszu grozy.

Renata Piątkowska