Suknia ślubna

Prezentowana suknia ślubna należała do Zofii Plater-Zyberk (1933–2019), aktywnej szczecińskiej działaczki społecznej i opozycjonistki przedsierpniowej, pełniącej funkcję Diecezjalnego Doradcy Życia Rodzinnego, odznaczonej w 2015 roku Orderem Świętego Ottona z Bambergu a pośmiertnie Złotym Krzyżem Zasługi, która była żoną szczecińskiego działacza opozycyjnego Michała Plater-Zyberka.

Sukienka została wykonana z jedwabnej żorżety, czyli popularnego materiału do produkcji sukien i bluzek. Żorżeta to odmiana krepy stworzona na początku XX wieku przez francuską projektantkę mody, Georgette de la Plante (czynną około 1910–1930), która dzięki zastosowaniu silnie skręconej przędzy krepowej i splotu płóciennego o kolejnych dwóch nitkach osnowy i wątku różniących się kierunkiem skrętu, uzyskała delikatny materiał o względnej odporności na uszkodzenia.

Przez pierwsze kilkanaście lat po II wojnie światowej w modzie ślubnej panował skromy styl wynikający z ograniczeń w dostępie do materiałów. Powojenna bieda zmuszała też ludzi do częstych przeróbek. Skracano i przeszywano ubrania, tak by dostosowywać je do bieżących potrzeb i pory roku. Dopiero od lat 60. rozpoczął się okres rozkwitu w branży modowej, w tym ślubnej. Do Polski zaczęły docierać trendy z Zachodu, szczególnie te zachęcające do skracania długości sukienek i eksponowania kolan. W garderobach Polek pojawiły się więc mini. Tocząca walkę z wszelkimi elementami wywrotowymi władza PRL starała się więc o rozwój rodzimej produkcji odzieżowej mogącej stanowić konkurencję dla wpływów zachodnich, czego przykładem były Zakłady Przemysłu Odzieżowego „Dana” oraz Zakłady Przemysłu Odzieżowego „Odra” w Szczecinie. Panie chętnie korzystały z inspiracji, których dostarczała prasa kobieca, głównie „Przekrój”. Pojawiały się nowe wzory i możliwości wyboru również w branży weselnej.

Paula Sendra