Stolik okrągły

.

Niewielki klasycystyczny stolik wykonany jest na wzór mebli francuskich zwanych również gerydonem o charakterystycznych dla tego okresu cechach – prostych płaszczyznach oskrzynienia, prostych nogach gładkich powierzchniach i skromnych, złoconych dekoracjach. Opisywany mebel ma okrągły blat z białego marmuru otoczony mosiężną opaską. Właściwe proporcje i dekoracja oskrzynienia stanowi o wartościach artystycznych. Podzielona jest na cztery równej wielkości odcinki niewielkimi, prostokątnymi kartuszami ze złoconymi plakietkami umieszczonymi u nasady nóg. Na każdym z odcinków wydzielone prostokąty ciemniejszego forniru obramowane złoconymi perełkowaniami zdobią trzy złocone rozetki. Ciemniejszy fornir wydzielonych prostokątów i kartuszy wprowadza przyjemne dla oka zróżnicowanie kolorystyczne dwóch odcieni ciepłego brązu i dyskretnego połysku złota.

Stolik jest wsparty na czterech nogach zwężających się ku dołowi zakończonych mosiężnymi nasadkami wyposażonymi w rolki dla ułatwienia przemieszczania mebla. Jeden z odcinków stanowi fasadę szuflady umieszczoną pod blatem.

Stolik należy do mebli wielofunkcyjnych, często używanych w reprezentacyjnych salonach jako sprzęty pomocnicze, podstawy do świeczników, wazonów, dekoracyjnych naczyń, przedmiotów artystycznych, w apartamentach prywatnych: salonikach, buduarach, sypialniach służących do podawania herbaty, skreślenia krótkiej notatki, listu, biletu, gry w karty itp. W pałacu wilanowskim notowany jest w inwentarzu ks. Izabeli Lubomiskiej, w jednym z pomieszczeń Oficyny Murowanej zajmowanej przez administrację pałacu.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat saski.