Węgrzecka Stanisława z Żelisławskich - portret

Wizerunek kobiety w średnim wieku ze zbiorów Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie przedstawia, jak informuje napis na odwrociu płóciennego podobrazia, Stanisławową z Żelisławskich Węgrzecką.

Popiersie kobiece zostało ujęte w formacie prostokątnym, na gładkim tle, stonowanym, w odcieniach szarości. Portretowana ma na głowie biały kapelusz, fantazyjnie przybrany białymi strusimi piórami. Spod efektownego nakrycia głowy wystają przylegające do skroni modnej damy pasma ufryzowanych w loki ciemnych włosów. Stanisławowa Węgrzecka jest ubrana w gładką, białą, dekoltowaną suknię o fasonie w stylu empire: z krótkim, dopasowanym stanem, również krótkimi, bufiastymi rękawami, przy wykroju dekoltu przyozdobioną białą falbanką, skrojoną z prześwitującego, delikatnego i nieco sztywnego materiału.

„Stanisławowa z Żelisławskich Węgrzecka” to prawdopodobnie Antonina Węgrzecka z domu Żelisławska (ok. 1774-1837), małżonka (od 1802 r.) Stanisława Węgrzeckiego (1765-1845), prezydenta Warszawy w latach 1807-1815 (po dziesięcioleciu panowania Prusaków, które skutkowało regresem gospodarczym miasta) oraz w latach 1830-1831.

Stanisławowa z Żelisławskich Węgrzecka; Antonina Węgrzecka z domu Żelisławska (ok. 1774-1837); Stanisław Węgrzecki (1765-1845), prezydent Warszawy (1807-1815; 1830-1831); styl empire w modzie; kapelusz ze strusimi piórami.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek