Wazon z pokrywką

miejsce powstania: Daleki Wschód -> Chiny

twórca (autor, wytwórnia): nieznany

Czworoboczny wazon porcelanowy z niewielką pokrywą, z wybrzuszeniem w górnej partii brzuśca, płynnie przewężającym się w partii szyi. Naroża boków wazonu podkreślono podwójnym wałeczkiem formą naśladującym łodygi bambusa. Krawędzie podstawy i wylewu obwiedzione pojedynczym wałkiem w tej samej formie. Powierzchnia wszystkich boków pokryta gęstym miedzianym wzorem chmur, wypełniona bujną dekoracją z kwiatów peonii i ukwieconych gałązek śliwy, z dwoma podłużnymi rezerwami. Kształt rezerw umieszczonych wyżej nawiązuje bezpośrednio do motywu liścia. Te umieszczone niżej mają formę niezbyt regularnego wieloliścia. Pola każdej z rezerw przedstawiają rozbudowane sceny figuralne i pejzażowe i ukazują historię z XIII-wiecznego dramatu „Xixiang” o potajemnej miłości młodego, ubogiego uczonego i córki naczelnego ministra.

Wazon należy do famille rose, czyli rodziny różowych – rodzaju porcelany chińskiej z wyróżniającymi się i faworyzowanymi względem innych kolorów odcieniami różu i karminu, wprowadzonymi w Chinach w późnym okresie Kangxi (1662-1722).

W zbiorach wilanowskich zachowały się cztery z kompletu pięciu wazonów z historycznej kolekcji. Dawne oznaczenia łączące je z inwentarzem spisanym po 1864 roku pozwalają stwierdzić, że znajdowały się w Apartamentach Marszałkowej Lubomirskiej, w Salonie. Wazony stały na zachowanych do dziś podstawkach o numerach inwentarzowych Wil.2599/1-5. Pod koniec XIX wieku znajdowały się w Pokojach Chińskich, w obecnym Pokoju Średnim. W późniejszym czasie podstawki i już tylko cztery wazony i jeden odmienny prezentowane były również w Pokojach Chińskich na pierwszym piętrze korpusu pałacu, w obecnym Pokoju Środkowym.

Wazon stanowi komplet z obiektami o numerach Wil.2282, Wil.2283, Wil.2284.

Hasła kontekstowe: Apartamenty Marszałkowej Lubomirskiej, bambus, famille rose, Kangxi, peonia, Pokoje Chińskie, śliwa