Stolik

Klasycystyczny stolik z prostokątnym blatem, prostą kargą, w której mieści się szeroka płaska szuflada, wsparty na czterech prostych, zwężających się ku dołowi nogach. Na jednej trzeciej wysokości nóżek zamocowana jest półka otoczona niską, drewnianą galeryjką. Powierzchnia stolika dekorowana jest fornirem w kontrastowym układzie słoi w partii korpusu – pionowym, na nóżkach poziomym. Wszystkie krawędzie mebla: cargi i nóżek obwiedzione są intarsjowanymi żyłkami. Brak jakiejkolwiek intarsjowanych dekoracji na powierzchni półeczka wiążącej nogi sugeruje, że ten element został wymieniony lub dodany później. Krawędzie blatu z ryzalitowymi narożnikami otacza mosiężna, złocona galeryjka wycinana ażurowo w rytmicznie powtarzające się motywy geometryczne. Narożniki stołu pod blatem zdobią pojedyncze liście akantu mięsistego ze skromnym perełkowaniem. Zakończenia nóżek wzmocnione prostymi okuciami. Nie zachowała się szuflada stolika, część dekoracji narożników.

Stolik należy do grupy mebli najbardziej popularnych nie tylko w klasycystycznych wnętrzach pałacowych, ale również mieszczańskich. Ich wyrobem trudniły się warsztaty meblarskie w całej Europie. W znacznej większości nie były sygnowane, stąd trudności w określeniu autorstwa.

AK

wilanowska kolekcja, warsztat saski.