Blat stolika do gry - chinoiserie

Składany blat od stolika do gier pokryty czarno – złotą dekoracją w technice laki europejskiej. Składa się z trzech wąskich prostokątnych części połączonych metalowymi zawiasami, umożliwiającymi odkładanie środkowego skrzydła w prawo lub lewo niczym kartę książki, przez co eksponowane są dwie różne dekoracje o odmiennym charakterze, albo też całkowite złożenie go w formie wąskiej konsoli. Po rozłożeniu blat ma kształt kwadratu o lekko wklęsłych bokach i wykrojowych, zaokrąglonych narożach. Krawędzie oraz okrągłe pola w narożach obwiedzione zostały lekko wypukłą gładką taśmą. Po prawej stronie każdego z boków, przy krawędzi, znajduje się poprzeczne, owalne, płytkie wgłębienie przeznaczone na monety lub żetony. Pośrodku blatu umieszczono szachownicę. Białe pola szachownicy, wnętrze wgłębień na żetony oraz obwodząca krawędź listwa są w naturalnym kolorze drewna. Reszta powierzchni jest polakierowana na czarno i pokryta delikatną złotą dekoracją w formie różnokształtnych pól wypełnionych motywami roślinnymi. Po obróceniu blatu ukazuje się druga dekoracja, o gładkiej powierzchni – na czarnym tle pośrodku znajduje się złoty okrąg, na zewnątrz którego od strony naroży rozmieszczono cztery gęsto zwinięte złote roślinne wici.

Pierwotnie blat oparty był na czworonożnej podstawie w typie gate leg table, o dwóch toczonych ramowych podporach krzyżujących się pośrodku za pomocą pionowego trzpienia. Podstawa tworzyła wąską podporę dla złożonego blatu, a po rozchyleniu podpierała blat rozłożony. Niestety nie zachowała się do czasów obecnych, a jej wygląd znamy z fotografii i opisów w materiałach archiwalnych.

Blat stanowi fragment pochodzącego z 1. połowy XIX wieku wyposażenia Pokoju Cichego na piętrze korpusu pałacu wilanowskiego, będącego wówczas częścią Pokoi Chińskich urządzonych według koncepcji Stanisława Kostki Potockiego przez Aleksandrę z Lubomirskich Potocką i jej syna Aleksandra.