Taboret L.XV

Taboret o kwadratowym siedzisku na czterech wygiętych esowato nogach „cabriole” z płaskimi stopkami, połączonych u dołu wiązaniem w kształcie antytetycznie połączonych liter Ɔ C analogicznie do monogramu zamieszczonego na XVIII. wiecznej lektyce Czartoryskich zachowanej w zbiorach wilanowskich. Powierzchnie drewniane gładkie, złocone obwiedzione delikatnym półwałkiem na krawędziach nóg przechodzące w  lekko sfalowane kargę zdobioną okrągłymi medalionami na osi boków. Siedzisko z wysoką płaską poduszką pokryte jest tkaniną.

Jet jednym z zespołu 27 zachowanych mebli stylistycznie zbliżonych do taboretów saskich, znajdujących się w drezdeńskich pałacach Augusta II. Różnią się od nich detalami: brak im regencyjnych motywów dekoracji reliefowej na  nóżkach i kopytek na ich zakończeniach. Taborety weszły w skład wyposażenia zarówno apartamentów królewskich jak i mieszkalnych, a ich obicie tkaninowe dostosowywano do dekoracji pomieszczeń w których znajdowały się. Są stałym elementem ekspozycji muzealnej. W XX. w. stanowiły wzór do rekonstrukcji taboretów w Zamku Królewskim w Warszawie.

AK

Apartamenty królewskie, wilanowska kolekcja, warsztat saski, meble siedziskowe, Czartoryscy