Wazon z pokrywą

Duży porcelanowy wazon z pokrywą zdobiony dekoracją „imari”. Naczynie o gruszkowatym kształcie z cylindryczną szyją, pękatym brzuścu zwężającym się ku niskiej, przewężonej stopie, zwieńczone kopulastą pokrywą z uchwytem, częściowo niezachowanym.

Brzusiec wazonu zdobią cztery rezerwy, czyli pola wyodrębnione krawędzią, wypełnione dekoracją. Na białym tle na dwóch naprzeciwległych rezerwach przedstawiono motywy floralne – kwitnące peonie, na pozostałych dwóch – kwitnące peonie przeplatające się z ukwieconymi gałązkami śliwy. Przestrzenie między polami zdobią pędy i grona winnej latorośli na czarnym tle. Ramiona naczynia zdobią analogiczne dekoracje – również cztery rezerwy, dwie z kwitnącą śliwą i motywem sosny, dwie ze scenerią krajobrazową. Zdobienia pokrywy stanowią pendant do dekoracji na brzuścu.

Waza z jej dekoracją jest typowym przykładem zdobienia nazywanego „Imari”, czyli porcelany wytwarzanej w Arita na wyspie Kiusiu. Dekoracja naczynia jest charakterystyczna dla przedmiotów wykonanych w początkach XVIII wieku, z przeznaczeniem na eksport do Europy. Określenie Imari pochodzi od nazwy portu, z którego wypływały statki z japońskimi wyrobami eksportowymi. Kolorystyka charakterystyczna dla porcelany typu Imari obejmowała podszkliwny kobalt i naszkliwną czerwień żelazową i złocenia.

W wilanowskiej kolekcji japońskiej porcelany znajduje się tylko jeden taki wazon z pokrywą. W pierwszej połowie XIX wieku najpewniej zdobił dawne Pokoje Chińskie zlokalizowane na pierwszym piętrze korpusu pałacu, zaprojektowane przez Stanisława Kostkę Potockiego. Analogiczne przedmioty znajdują się w kolekcji Victoria and Albert Museum w Londynie.