Mężczyzna - portret

Z portretu na widza spogląda rudowłosy mężczyzna z kilkudniowym zarostem. Tę samą czerwień, którą artysta użył do ich namalowania, znajdujemy jeszcze w jego rumieńcach i w czerwonym berecie na głowie. Ubiór stanowi ciemna kapota, biały kołnierz koszuli widoczny przy szyi. Wyraz twarzy mężczyzny z charakterystycznym, uśmieszkiem i ostre, przenikliwe spojrzenie nie pozostawia wątpliwości, że mamy do czynienia z osobą konkretną. Jest to zdecydowanie twarz o rysach indywidualnych, pogłębiona psychologicznie, przedstawiona z zaangażowaniem. Widoczna jest nieobojętny stosunek malarza do portretowanego i odwrotnie, być może relacja to wcześniejsza, być może zadzierzgnięta w trakcie procesu twórczego.

Artysta obdarzony ręką pewną i zdolnością wnikliwej obserwacji przyprawionej niemałym talentem maluje bez próżnych ozdobników. Siła wyrazu koncentruje się w samej twarzy. Plama kładziona bez faktury wyklucza pojawienie się dodatkowych złudzeń czy nieprzewidzianych efektów luministycznych.

Portret intrygujący, o nieoczywistej kompozycji (niewykluczone, że został w pewnym momencie przycięty). Mimo tego, ze względu na swą klasę, stanowi dzieło odrębne, w niczym pod względem artystycznym nie ustępujące kompozycjom zupełnym. Przypuszczalnie wywodzi się z kręgów flamandzkich, jednak nie zakończone zostały jeszcze poszukiwania autora czy też pierwowzoru.

Obraz prawdopodobnie z kolekcji Augusta i Aleksandry Potockich.

Dominika Walawender-Musz