Portret Charlesa-Josepha Natoire'a

Podczas pobytu w Paryżu w 1756 r. Tadeusz Kuntze-Konicz (1727-1793) wykonał kopie szeregu portretów malarzy francuskich, które stanowiły własność Akademii Francuskiej. Do serii powstałych wówczas wizerunków należy wilanowski portret Charlesa-Josepha Natoire’a (1700-1777), wzorowany na dziele Gustafa Lundberga (1695-1786) (pastel, papier, 65 x 50 cm; Musée du Louvre, Paryż, nr inw. 30867). Pozostałe obrazy z tej serii, należące dziś do zbiorów Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, to: Portret Étienne’a Jeurata (nr inw. Wil.1724), Portret Jeana II Restouta (nr inw. Wil.1112), Portret Hyacinthe’a Collina de Vermonta (nr inw. Wil.1114), Portret Jacquesa Dumonta zwanego „Romain” (nr inw. Wil.1845) oraz Portret François Bouchera (nr inw. Wil.1846). Więcej na temat serii zob. M. Karpowicz, Tak zwane „autoportrety” Tadeusza Kuntze-Konicza, „Biuletyn Historii Sztuki”, T. 28, 1966, s. 45-51.

Natoire został przedstawiony w popiersiu (sylwetka zwrócona 3/4 w prawo, głowa w lewo, prawie en face). Bujnie puklowana, pudrowana peruka portretowanego rozdzielona jest przedziałkiem (jeden z pukli, zawiązany w dekoracyjny węzeł, spływa na prawe ramię mężczyzny). Odzienie malarza składa się z aksamitnego fraka w kolorze szarooliwkowym, białego halsztuka z żabotem oraz białej koszuli z falbaniastymi mankietami. Lewą ręką Natoire podtrzymuje na piersiach tekę z pracami, być może rysunkami (papiery wystają zza oprawy). Tło gładkie, szarozielone.

W 1757 r. Tadeusz Kuntze wyjechał z Krakowa do Rzymu, gdzie zmarł w 1793 r. W Wiecznym Mieście był znany pod imieniem, którym się podpisywał: „Taddeo Polacco”.

Tadeusz Kuntze-Konicz (1727-1793); Charles-Joseph Natoire (1700-1777); Gustaf Lundberg (1695-1786); frak; halsztuk; Taddeo Polacco.

Agnieszka Woźniak-Wieczorek