Stolik

Stolik przyścienny z toczonych prętów imitujących bambus, o sześciobocznym blacie (w formie ośmioboku o odciętych trzech bokach, dłuższy bok do ustawienia przy ścianie) i sześciu prostych nogach. Krawędź blatu obwiedziona półwałkiem. W miejscu cargi ażurowe wiązanie, złożone z poziomych podwójnych półwałków przymocowanych pomiędzy nogami i wypełniającej powstałe w ten sposób pola geometrycznej dekoracji, płasko wycinanej z drewna, w formie umieszczonego pierścienia z ukośnie odchodzącymi od niego ku rogom pola czterema promieniami. Nogi u dołu połączone podobnym wiązaniem, z pojedynczych półwałków, a wycinana dekoracja przedstawia motyw stylizowanego lotosu. Od strony dłuższego boku zarówno w partii cargi jak i dolnego wiązania brak dekoracji. Całość drewna malowana w brązowe cętki.

Stolik należy do pary i służąc za postument dla ceramicznej rzeźby stanowił fragment pochodzącego z 2. ćw. XIX w. wyposażenia Pokoju Locciego I, znajdującego się na pierwszym piętrze w północno-wschodnim alkierzu pałacu wilanowskiego, i będącego wówczas częścią Pokoi Chińskich urządzonych według koncepcji Stanisława Kostki Potockiego przez Aleksandrę z Lubomirskich Potocką i jej syna Aleksandra. Apartament nie miał funkcji mieszkalnej, a stanowił oprawę dla ekspozycji kolekcji sztuki i rzemiosła Dalekiego Wschodu.

Mebel ten stanowi przykład popularnych w rzemiośle artystycznym przełomu XVIII i XIX wieku inspiracji sztuką orientalną, a w wilanowskim apartamencie chińskim podobne lekkie meble imitujące wykonane z egzotycznego bambusa występowały w wielu pomieszczeniach, nadając egzotycznemu wystrojowi estetycznej spójności.