Teryna z pokrywką

Porcelanowa teryna z pokrywką z uchwytem w kształcie koguta to bardzo wyjątkowe naczynie w kolekcji wilanowskiej. Zdobi ją motyw nazywany „Czerwonym smokiem” namalowany w technice malarstwa naszkliwnego, z wykorzystaniem czerwieni o różnym natężeniu i wzbogacony złoceniem. Na czaszy przedstawiono dwie pary wirujących feniksów wkomponowanych w okrąg oraz dwie plecionki składające się z falujących wstęg z wplecionymi pomiędzy nie przedmiotami. Na pokrywie natomiast pojawiają się dwa smoki o wydłużonych ciałach i sześciu łapach, a także taki sam motyw wirujących feniksów, jak na czaszy. Całość wieńczy uchwyt w kształcie plastycznie rzeźbionego koguta, siedzącego na pniu drzewa. Na powierzchni możemy dostrzec także pojedynczy kwiatek, niezwiązany z resztą dekoracji. Namalowano go aby zamaskować skazę na szkliwie – takie zabiegi były często stosowane w porcelanie miśnieńskiej. Produkcja naczyń była na tyle droga i skomplikowana, że tak drobne skazy nie mogły decydować o  dyskwalifikacji naczynia, dużo lepszym ekonomicznie rozwiązaniem było maskowanie ich.

Wzór jakim ozdobiono terynę zajmuje w historii porcelany miśnieńskiej miejsce szczególne. Pojawia się już we wczesnych latach istnienia manufaktury, jednak swoją sławę zawdzięcza wybraniu go jako motywu zarezerwowanego wyłącznie dla władcy. August II Mocny podjął taką decyzję na krótko przed swoją śmiercią 1 lutego 1733 roku. Zamówienie na serwis złożył już jego syn August III najprawdopodobniej w roku 1734. Motyw został wybrany nieprzypadkowo - smok symbolizował w Chinach siłę i władzę, a choć zrozumienie symboliki dalekowschodniej przez Europejczyków nie było w tamtym czasie pełne, to to odniesienie musiało być władcy znane. Naczynia z tym motywem były dostarczane do rezydencji królewskich przez wiele kolejnych lat, a serwis rozrastał się i był wzbogacany o kolejne elementy. Początkowo wytworzono jedynie serwis deserowy, a później także do dań słonych. Wiemy, że w dniu 1 stycznia 1765 roku składał się już z ponad 2500 naczyń!