
Talar
1595
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jest częścią kolekcji: Monety polskie
Epoka saska jest tradycyjnie uznawana za okres upadku Rzeczpospolitej, czas regresu w życiu politycznym i gospodarczym, epokę samowoli szlachty i ingerencji państw ościennych w sprawy polskie. Szczególnie źle oceniane jest panowanie Augusta III Sasa (1696¬–1763). Już za panowania jego ojca, Augusta II Mocnego (1670–1733), w Polsce miał miejsce chaos monetarny. Na rynku pieniężnym utrzymywała się stara i zdewaluowana moneta poprzednich władców. Zamknięte były mennice koronne, a wytwórnie w Gdańsku, Toruniu i Elblągu uruchamiane sporadycznie, wybijały niewielkie ilości monet. Przeciwdziałając anarchii pieniężnej August II zarządził bicie polskich monet w Lipsku, w Saksonii. August III kontynuował praktyki ojca, czego dowodem jest prezentowany talar. Władca został na nim przedstawiony w napierśniku zachodnioeuropejskim. Jest to jedyny typ talara z 1754 roku z takim wizerunkiem. Pozostałe cztery typy ukazują króla w zbroi rzymskiej. Portret w napierśniku z folgowanymi naramiennikami należy do rzadkości w polskim mennictwie talarowym Augusta III. Znajduje się jedynie na czterech spośród 18 znanych typów tych monet. Na rewersie talara umieszczono ukoronowaną, okrągłą, czteropolową tarczę herbową z nałożoną małą tarczą Elektoratu Saksonii pod czapką elektorską. Przedstawienia herbowe otoczono wieńcem laurowym. Taki projekt herbu państwa, stosowany na niemal wszystkich gatunkach monet był novum w polskim mennictwie. Dotychczas bowiem na monetach przeważnie pojawiała się tarcza herbowa w typie hiszpańskim i nie ujednolicano wyglądu różnych nominałów. Pod tarczą widnieją litery EDC, inicjały Ernesta Dietricha Crolla, mincmistrza mennicy lipskiej w latach 1753–1763. Talary polskie produkowano w Lipsku w latach 1753–1756. W 1756 roku gdy Prusy zaatakowały Saksonię, a Fryderyk II Wielki (1712–1786) wszedł w posiadanie polskich stempli menniczych, zaczęto bić fałszywe polskie pieniądze. Fałszowano również talary, które bito ze srebra próby czterokrotnie gorszej niż oryginały.
Mieszko Pawłowski
Inne nazwy
talar
Autor / wytwórca
Wymiary
cały obiekt: średnica: 41.5 mm
Rodzaj obiektu
moneta
Technika
bicie
Tworzywo / materiał
srebro
Pochodzenie / sposób pozyskania
zakup
Czas powstania / datowanie
Miejsce powstania / znalezienia
Właściciel
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Numer identyfikacyjny
Lokalizacja / status
Hans Biener, czynny 1556-1604
1595
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Jerzy Brodaty
1527
Muzeum Narodowe w Szczecinie
Maksymilian II Habsburg
1576
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj ten TEMAT
Muzeum Narodowe w Szczecinie
odkryj tę ŚCIEŻKĘ
Ścieżka edukacyjna
0/500
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Używamy plików cookie, aby ułatwić Ci korzystanie z naszego serwisu oraz do celów statystycznych. Plikami cookie możesz zarządzać, zmieniając ustawienia swojej przeglądarki internetowej. Więcej informacji w Polityce prywatności.
Zarządzaj plikami cookies:
Ten rodzaj plików cookies jest niezbędny do funkcjonowania serwisu. Możesz zmienić ustawienia swojej przeglądarki tak, aby je zablokować, jednak strona nie będzie wtedy działała prawidłowo.
WYMAGANE
Służą do pomiaru zaangażowania użytkowników i generowania statystyk na temat serwisu w celu lepszego zrozumienia, jak jest używany. Jeśli zablokujesz ten rodzaj cookies nie będziemy mogli zbierać informacji o korzystaniu z serwisu i nie będziemy w stanie monitorować jego wydajności.