Filiżanka ze spodkiem z serwisu herbacianego

Filiżanka z serwisu herbacianego lub kawowego o cylindrycznym kształcie, rozszerzającym się ku górze. Osadzona na trzech złotych lwich łapach, posiada rozbudowane plastycznie ucho w formie stylizowanej figury łabędzia. Na korpusie naczynia, na ciemnozielonym tle znajduje się malowany złoty fryz składający się z sześciu tyrsów (inaczej laski Dionizosa), tzn. prętów oplecionych winoroślą i bluszczem, zwieńczonych wielkimi szyszkami pinii. Cokół filiżanki złocony, o profilu wklęsłym pomiędzy dwoma wałeczkami. U góry naczynia złocista bordiura z motywem wici winobluszczu na złotym, matowym tle. Wewnątrz filiżanki złoty, błyszczący motyw stylizowanej rozety o ostrych trójkątnych płatkach i środku skompilowanym z innej rozety. Pomiędzy płatkami wyrastają ulistnione łodyżki zwieńczone kulami pąków. Ucho złocone w całości.

Spodek pod filiżankę okrągły, na pierścieniu podstawy. Lustro wyodrębnione malaturą w postaci stylizowanej złotej rozety na białym tle wpisanej w okrąg. Jest to forma środkowa z dekoracji wnętrza filiżanki. Wrąb miseczkowaty łagodnie połączony z nieco wzniesionym kołnierzem o wałeczkowatej krawędzi podkreślonej mocną, złotą obwódką. Na obu powierzchniach powtórzona dekoracja z fryzu filiżanki oraz z górnej bordiury.

Identyczną, ale wielobarwną dekorację ma żółta filiżanka i spodek ze zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie (MNK-IV-C-4896/1), datowana na 1815 rok. Różni się jednak od malborskiej kształtem.

dr Barbara Pospieszna