Marienwerder. Dom-Altar | Kwidzyn. Katedra-ołtarz

Widokówka „Marienwerder. Dom-Altar” („Kwidzyn. Katedra-ołtarz”) przedstawia ołtarz główny w nawie środkowej na tle górnego chóru katedry. Korespondencja wysłana z Kwidzyna w dniu 27 czerwca 1915 roku do Panny Marichen Niklenski zamieszkałej w Gottartowie (ob. Gortatowo), powiat Brodnica. Wydawcą pocztówki było lokalne wydawnictwo i drukarnia „Kunstverlag Wendt Groll, Marienwerder, Wpr.”. Korzenie tego kilkupokoleniowego, wielobranżowego przedsiębiorstwa, które swoją główną siedzibę miało przy Marienburger Strasse 43 (ob. ul. Braterstwa Narodów), sięgają 1838 roku.

Widoczny na kartce pocztowej ołtarz główny zespolony z lektorium (architektoniczna przegroda oddzielająca przestrzeń przeznaczoną dla księży lub zakonników od części przeznaczonej dla osób świeckich) jest wymownym i materialnymi świadectwem przeprowadzanych w katedrze w latach 60. XIX wieku prekursorskich oraz wieloaspektowych prac restauratorskich. Jednym z założeń tych działań było przywrócenie wnętrzu świątyni jedności stylowej. Finalny efekt stanowił purystyczną kreację gotyzujacą, wpisującą się w dziewiętnastowieczną myśl i praktykę konserwatorską. Podczas prac usunięto barokowy ołtarz, zastępując go nowym o neogotyckiej formie i stylistyce. Projekt sporządził wybitny architekt Friedrich August Stüler (1800-1865), a zrealizował rzeźbiarz z Poczdamu o nazwisku Koch. Ołtarz wraz z lektorium został wykonany metodą odlewu z cementu portlandzkiego. Odznaczał się efektownym programem kompozycyjno-formalnym, z przesytem detalu architektonicznego i ornamentyki historyzującej. Całość uzupełniona została artystycznymi figurami czterech ewangelistów, a także Marii i trzech świętych, autorstwa kwidzyńskiego rzeźbiarza Heinricha Medema (1833-?). Dopiero w 1867 roku w centrum kompozycji umieszczono obraz pędzla Bernharda Plockhorsta (1825-1907) ukazujący scenę Zmartwychwstania Jezusa Chrystusa. Do dnia dzisiejszego realizacja ta zachwyca bogactwem form i detalu.

Łukasz Rzepczyński