Mała teryna

Teryna na prostokątnej podstawie, korpus w kształcie ośmiobocznej, małej wazki, pokrywa zwieńczona plastycznym uchwytem w postaci jabłka z listkiem. Brzusiec i pokrywa profilowane poziomymi puklami. Dekoracja malarska na dolnej, miseczkowatej części naczynia i na pokrywie w postaci bukietu kwiatów z dominującą różą i pojedynczych łodyżek kwiatowych. Krawędzie naczynia obwiedzione brązowymi liniami. Uchwyty w kształcie ślimacznic.

Do niedawna uważano, że jest to maselniczka. Jednak kształt naczynia różni się od maselniczek, które składały się z płaskiego talerza i pokrywki. Zatem jest to naczynie na pasztety, galaretki z mięsa lub potrawy rybne, które nazywano terynami (od francuskiego słowa terrine – pasztet). Potrawy te sporządzano na gorąco i na zimno w tych dosyć głębokich naczyniach z pokrywami. Bezpośrednio po gotowaniu lub po wystudzeniu teryny stawiano na biesiadnym stole. Nieraz do jednego posiłku używano kilka takich naczyń, a zależało to od wystawności uczty.

Dekoracja malarska w postaci bukietu z dominującą różą wskazuje na stylistykę deutsche Blumen, jednak charakterystyczny sposób malowania płatków róży w postaci zmultiplikowanych małych, różowych niecek przyczynił się do nazwania jej Proskauer Rose.

dr Barbara Pospieszna