Serwantka dwuskrzydłowa

Serwantka witrynowa, prostopadłościenna, dwudrzwiowa, o dwóch półkach. Wsparta została na czterech krótkich kabriolowych nogach zakończonych kulami w szponach. Drzwi są przeszklone z falistymi, symetrycznymi szprosami, zamykane na zamek wpuszczany z kluczyną bez szyldu w prawym skrzydle. Powyżej drzwi znajduje się wąski płaskorzeźbiony fryz o motywach roślinnych. Wzdłuż tylnej krawędzi górnej płyty zostało osadzone na kołkach proste poziome zwieńczenie o formie wykrojowej. Całość jest fornirowana mahoniem, a wnętrze wybito malinową tkaniną.

Tego typu meble były bardzo popularne w XIX wieku jako wyposażenie salonów i jadalni, ale także pomieszczeń przeznaczonych do wypoczynku. Miały podwójne przeznaczenie – poza niewątpliwą funkcją ekspozycyjną, umożliwiającą podziwianie bezpiecznie zamkniętych wewnątrz cennych i kruchych przedmiotów, takich jak szkło, kryształy, porcelana czy srebra w każdej chwili umożliwiały one pełen dostęp do ich zawartości jeśliby zaszła potrzeba skorzystania chociażby z serwisu herbacianego podczas niewielkiego spotkania towarzyskiego w pokoju muzycznym. Z kolei na zwieńczeniu można było eksponować nieduże rzeźby lub wazy.