Komódka w stylu Ludwika Filipa

Niewielka brzuchata komoda o trzech szufladach, na rzucie prostokąta o nieznacznie wystającym przed lico blacie z profilowanymi, zaokrąglonymi krawędziami, wykonanym z biało-żółtego marmuru z gęstym, ciemnoczerwonym żyłkowaniem. Górna szuflada ma front lekko wklęsły, dwie dolne mają fronty wypukłe. Fronty wszystkich szuflad ozdobione zostały kontrastową, jasną intarsją w formie pól powtarzających odpowiednio ich kształt, wypełnionych romboidalną kratką o iluzjonistycznym efekcie kasetonów. Pierwsza i druga szuflada rozdzielone zostały złoconym poziomym żłobkiem o zaokrąglonych końcach.

Każda szuflada opatrzona jest dwiema dużymi antabami z brązu złoconego, o kształcie łabędziej szyi, z podwójnym przewężeniem i przewiązką pośrodku, zdobionymi perełkowaniem i wicią roślinną, podwieszonymi na parach skręconych rogów obfitości, ustawionych poziomo wylotami na zewnątrz, wypełnionych kwiatami i winnymi gronami.

Pośrodku każdej szuflady pomiędzy antabami znajduje się kluczyna z dużym nakładanym szyldem z brązu złoconego, w formie kartusza obrzeżonego winną latoroślą.

Boczne ścianki komody zostały pokryte analogiczną do frontów szuflad dekoracją, w dwóch polach, górnym prostokątnym a dolnym zbliżonym do kwadratu, również rozdzielonych żłobkiem.

Nogi są szablasto wygięte na zewnątrz, o nasadach płynnie przechodzących w łukowaty fartuch.

Przednie narożniki komody na całej wysokości przykryte zostały masywnymi, rzeźbiarskimi okuciami z brązu złoconego, na które składa się na wysokości pierwszej szuflady główka w marszczonej kryzie na tle par pióropuszy (po prawej stronie damska w diademie, po lewej męska w niskim kapeluszu o okrągłej główce) wsparta na płaskich konsolkach utworzonych z par rocailli i akantu. Od wysokości drugiej szuflady forma okucia przechodzi w pęki nieregularnych, pokarbowanych liści paproci, zwężających się ku dołowi. U nasady nóg dekoracja przybiera formę wąskiej listwy, po czym ponownie rozszerza się w utworzone z rocailli i wici roślinnej, zaokrąglone nad ziemią, nieco zadarte trzewiki.

Zakup Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie od osoby prywatnej w 2012 roku.