Portret Heleny z Zamoyskich Potockiej.

Pastel na papierze przedstawiający portret kobiety w średnim wieku. Pochodzi ze zbiorów Potockich, dawnych właścicieli zamku łańcuckiego. Autor obrazu nie znany, końca XVIII wieku.

Portretowana Helena urodzona w roku 1717. Byłą córką Michała Zdzisława Zamoyskiego z Zamościa herbu Jelita i Anny Działyńskiej z Działynia herbu Ogończyk. W 1733 roku Helena wzięła ślub ze Stanisławem Potockim, z Podhajec herbu Pilawa (Srebrna) wojewoda poznański, kijowski, smoleński, strażnik wielki litewski w 1728 roku, starosta halicki w latach 1717-1733, i leżajski w 1732, starosta śniatyński w 1719. Dla Stanisława Helena była drugą żoną, z której mieli wspólne 10 dzieci. Zmarła Helena 1760 roku, w wieku 43 lat, w miasteczku Brody, dawniej Lubicz – miasto w Ukrainie obwodzie Lwowskim, gdzie w połowie XVIII wieku, Potoccy wybudowali na terenie zamku nowy barokowy pałac z wieżą.

Helena została sportretowana w półpostaci, głowa lekko zwrócona w lewo, patrząca prosto na widza. Jasna podłużna twarz, wielkie, wyraziste brązowe oczy, delikatnie uśmiechnięta. Autor podaje model w różowo-niebieskawoszarych kolorach, na brązowo zielonym tle. Na głowie kobiety koronkowy czepek zawiązany pod brodą na dużą kokardę, który podkreśla jej podwójny podbródek. Ubrana w błękitno-szarą suknię z głębokim dekoltem. Na lewym ramieniu medalion.

Yulia Dushka