skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Filtry

Kolekcja

Kategoria 1

Tworzywo / materiał

Kategoria 1

Autor / wytwórca

Kategoria 1

Miejsce powstania / znalezienia

Kategoria 1

Typ dokumentacji

Kategoria 1

Technika

Kategoria 1

Rodzaj obiektu

Kategoria 1

Lokalizacja / status

Kategoria 1

Czas powstania / datowanie
Era
Era
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
Szukaj

Inne systemy periodyzacji:

Kategoria 1

Typ licencji

Kategoria 1

Liczba wyników:

Obiekty

0
Obraz olejny na płótnie, w ramach bejcowanych, przedstawia Św. Barbarę. Postać zakomponowana centralnie, w partii pasa tułów lekko skręcony. Twarz pucułowata o karnacji bladoróżowej, wyraźnych migdałowych oczach z brązowymi źrenicami. Cienkie łuki brwiowe łączą się z wąskim nosem rozszerzającym się ku dołowi. Czerwone małe usta. Brązowe falujące włosy, rozdzielone po środku, spływają ku dołowi na ramiona, odsłaniając lewe ucho z małym kolczykiem. Włosy zdobi 8 drobnych sznurków perełek zebranych po dwa, po obu stronach głowy; powyżej uszy i poniżej korony koloru żółtego ozdobionej 4 brązowymi paskami, zakończonej 5 równobocznymi trójkątami. Postać odziana jest w jasnogranatową suknię z bufiastymi rękawami, wykończonymi wąskimi mankietami, a w partii dekoltu przewiązaną środkiem. Na suknię nałożona granatowa tunika. Na prawym ramieniu zielona pelerynka, spod której spływa czerwony płaszcz z brązowym podbiciem, zdobiony graficznym motywem żółtych kwiatów i spiralnych linii. Płaszcz spowija całą postać. Przerzucony przez lewe ramię, spływa ku dołowi. Prawa ręka ugięta w łokciu, uniesiona ku górze. W dłoni kielich koloru żółtego, z napisem IHS. Lewa dłoń oparta o rękojeść miecza. W tle, z prawej strony, okrągła dwuczęściowa budowla, przykryta cylindrycznym, czerwonym dachem. Tło obrazu czerwone, z lewem górnym fragmentem koloru żółtego. Konserwacja: 1985 r.

Święta Barbara (z feretronu)

nieznany

1901 — 1910

Muzeum Narodowe w Lublinie

S/Mal/864/ML - Chrystus w ujęciu całopostaciowym. Stoi na obłokach, pomiędzy którymi widoczne jest niebo; od wysokości kolan wzwyż tło jest złocone i wytłaczane w geometryczne wzory. Chrystus ukazany jest frontalnie. Twarz ma drobną okoloną rozdwojoną brodą i miękko spływającymi włosami. Otacza ją tłoczony, złocony nimb, który jest niedopasowany do kształtu głowy (część partii włosów wydaje się być przesłoniona nimbem); w nimb wpisany jest monogram. Chrystus w prawej dłoni trzyma duży złocony i zdobiony emalią kielich, w lewej niewielki bochenek chleba. Ubrany jest w czerwoną szatę spodnią i błękitny himation. Po bokach, na wysokości głowy Chrystusa, w wydzielonych okrągłych polach widnieje jego monogram . Całość obiega bordiura zdobiona emaliowym ornamentem roślinno-geometrycznym. Ikona wzmacniana dwiema szpongami wsuwanymi jednostronnie.

Chrystus Eucharystyczny

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz malowana na szkle, przedstawiający św. Barbarę. Prostokątny, w układzie pionowym, w ramie z deseczek (szer. 3,5 cm), bejcowanej na ciemno. Tło obrazu jasno szare. Wszystkie elementy posiadają czarny kontur. Postać umieszczona centralnie, w ujęciu 3. Święta w prawym ręku trzyma kielich z Hostią, w lewej – pióro. Twarz zwrócona w prawą stronę. Rysunek twarzy wykonany czarną kreską, jasne plamy na policzkach, czerwone usta. Włosy czarne, splecione w warkocz – opadają do tyłu (widoczne nad lewym ramieniem). Na głowie korona 7-mio listna (żółto-niebieska) z czarnym szczytem o kształcie kulistym. Suknia fałdowana, koloru pomarańczowo-czerwonego (fałdy zaznaczone na czerwono, z dekoltem w kształcie „V”, ozdobionym żółtą falbaną; przy rękawach – sięgających łokci- falbany czerwone. Suknia przepasana jasnobrązowym pasem. Wokół szyi małe czerwone korale. Na suknię narzucony płaszcz; na zewnątrz niebieski z ornamentem koloru ultramaryny i brązu, od wewnątrz żółty z podobnym ornamentem koloru czarnego. Tło u góry obrazu, po obu stronach postaci, ozdobione symetrycznymi kwiatami: 3 kuliste kwiaty czerwono-żółte, rozdzielone ciemnozielonymi listkami. Pod postacią szlak: falista żółta linia i owalne zielone listki.

Święta Barbara

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz przedstawiający św. Barbarę z kielichem w prawej, a rózgą w lewej dłoni. Kolory: niebieski, czerwony, zielony, brązowy i złoty. Oprawny w gładkie drewniane ramy. Malowany farbami olejnymi na odwrocie szkła.

Święta Barbara

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Obraz na szkle przedstawiający św. Barbarę. Na szafirowym tle postać świętej, potraktowana płaszczyznowo. Postać św. przedstawiona do bioder. Głowa w koronie, włosy brązowe, we włosy wplecione róże. Suknia w kolorach: czerwonym, złamana zieleń i szafirowy. Święta w jednej ręce trzyma kielich z Najświętszym Sakramentem, a druga podtrzymuje przypięty do pasa miecz. W dolnej części obrazu rodzaj łąki i dwa kwiaty po obu stronach postaci. Od góry po obu stronach głowy świętej gałązki z kwiatami. Kontury zaznaczone czarną farbą. Całość barwna.

Święta Barbara

nieznany

1801 — 1900

Muzeum Narodowe w Lublinie

Przedstawienie ukazuje Chrystusa jako winną latorośl. Chrystus, przepasany perizonium, siedzi na przykrytym zieloną tkaniną ołtarzu (?); z jego prawego boku wyrasta pęd winny, który unosząc się ponad głową Chrystusa opada po jego drugiej stronie. Chrystus wyciska jedno z gron do stojącego obok kielicha. Ma zamyślony wyraz twarzy, spogląda na stojącą poniżej po lewej Maryję. Matka Boża ubrana jest w czerwoną suknię i błękitny maforion, lewą dłonią wskazuje ku stojącemu po drugiej stronie św. Janowi Ewangeliście. Św. Jan odwrócony jest tyłem do Maryi, lecz spogląda w jej stronę. Ubrany jest w ciemnozieloną szatę spodnią i czerwony płaszcz. Głowy wszystkich postaci otoczone są złoconymi nimbami. Po środku, między św. Janem a Maryją znajdują się wykonane w snycerce i złocone od zewnątrz drzwiczki tabernakulum (darochranitielnicy). Swą formą przypominają carskie wrota, są ażurowe, zdobione ornamentem roślinnym z motywem winnych gron. Mocowane są na zawiasach, zamykane na skobelek, obecnie niesprawny. Ościeże obiegają listewki (zachowane po bokach). Tło malowane jest na czerwono, obecnie poprzecierane. Scena wpisana jest w obudowę ołtarzową otoczoną niegdyś listewkami z nacięciami (obecnie zachowany tylko fragment na górze z lewej strony i inny - luzem); łuk, który od góry zamyka przedstawienie zdobiony jest rzeźbionym, złoconym kimationem, a naroża płaskorzeźbionym i złoconym motywem roślinnym ukazanym na czerwonym tle (z resztkami geometrycznego ornamentu malowanego ciemną farbą). Na odwrociu widoczne pozostałości po mocowaniu do jakiejś konstrukcji (zagięta blaszka z gwoździami). Widoczny też jaśniejszy ślad (wokół drzwiczek i wyżej) - zapewne w tym miejscu mocowane było tabernakulum (darochranitielnica). Na tym jaśniejszym tle widnieje napis farbą: 1709, a powyżej wyblakła i rozmyta inskrypcja cyrylicą (tłum. jak w karcie)

Chrystus Winna Latorośl

nieznany

1709

Muzeum Narodowe w Lublinie

Znaleziono 6 obiektów

zobacz wszystkie obiekty

Kolekcje

2
zobacz wszystkie

Ścieżki edukacyjne

6
zobacz wszystkie

Brak wyników

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd