Archiwum Józefa Finkla Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN

Józef Finkiel urodził się w Łodzi w 1893 roku. Był synem Yekhezkela i Sary Finkielów. Ukończył Pabianicką Szkołę Handlową, potem studia medyczne na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie uzyskał doktorat (również w dziedzinie medycyny) na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie. Po studiach pracował w szpitalu położniczym w Łodzi.
Gdy rozpoczęła się II wojna światowa, przekazał to, co miał najcenniejszego – dyplomy szkolne i uniwersyteckie – zaprzyjaźnionej rodzinie Stanisława i Marianny (z domu Żuber) Błochowiaków. Sam udał się do Warszawy. Błochowiakowie zakopali dokumenty w ogrodzie swojego rodzinnego domu w Pabianicach.
Józef Finkiel jednak nigdy się po nie nie zjawił. Zginął w zagładzie. Rodzina Błochowiaków po wojnie odkopała dokumenty i przechowała je w nadziei, że kiedyś uda się odnaleźć krewnych dra Finkla. Po latach (w 2015 r.) syn Stanisława i Marianny zdecydował się przekazać dokumenty do Muzeum.
Dzięki prezentowanym dyplomom i świadectwom możemy odtworzyć historię edukacji tego łódzkiego lekarza. Stanowią one także ciekawe źródło wiedzy o tym, jak w tamtym czasie wyglądał proces kształcenia. Możemy zobaczyć, jakich przedmiotów uczono na kolejnych szczeblach edukacji, a także w jakim języku wystawiano świadectwa oraz jakiej polszczyzny wówczas używano. W zbiorze dokumentów znalazło się także pokwitowanie potwierdzające zdeponowanie u rodziny Błochowiaków również należących do dra Finkla ruchomości. | Marta Frączkieiwcz