skróty po głównych elementach serwisu
strona główna strona główna
Zmień język na angielski EN
Zaloguj się
Powrót na poprzednią stronę
wyszukiwarka serwisu
zmień język naEN
treść serwisu

Rolnictwo Muzeum Narodowe w Szczecinie

Obiekty

0
szufla do ziarna - Ujęcie z przodu; Szufla do ziarna wykonana z jednego kawałka drewna o szerokiej i płaskiej części pracującej u dołu, której boki i górną krawędź pozostawiono grubsze. Krawędź ta przechodzi łagodnie w łukowato wygięty trzonek, zakończony prosto. Na całej powierzchni narzędzia występują ślady po drewnojadach.

Szufla do ziarna

nieznany

1890 — 1910

Muzeum Narodowe w Szczecinie

szufla do ziarna - Ujęcie leżącej szufli; Szufla do ziarna wykonana z jednego kawałka drewna. Część pracująca wąska i długa, głęboko wyżłobiona o wyraźnie podniesionych ściankach bocznych. Ostrze łyżki uszkodzone mechanicznie, w dwóch miejscach ślady po sękach. Ścianki boczne w górnej partii łagodnie się zwężają i przechodzą w lekko wygięty i zakończony półokrągło trzonek o przekroju owalnym.

Szufla do ziarna

nieznany

1901 — 1950

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Pochewka na osełkę - ujęcie z przodu; Pojemnik drewniany do przechowywania osełki z jednego kawałka drewna. Od górnej części odprowadzony jest uchwyt służący do powieszenia przy pasku w trakcie prac polowych. Na wysokości uchwytu dookolnie wycięte ozdobne ząbki, poniżej których pochwa przybiera stożkowaty kształt.

Pochewka na osełkę

nieznany

1925 — 1935

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Grabki do kosy - ujęcie ze skosu od tyłu; Grabki do kosy w postaci długich drewnianych zębów mocowanych do kosy, służących do lepszego układania się ścinanego zboża. Składają się z dwóch łukowato wygiętych prętów o nierównej długości. Po jednej stronie pręty biegną równolegle do siebie i zgodnie z kierunkiem nadanym przez wygięcie. Po drugiej stronie, gdzie konstrukcja wzmocniona jest dwoma poprzeczkami zamocowanymi prostopadle do prętów, których końce powyżej poprzeczek wygięte są w łagodny łuk. Dłuższe boki narzędzia mocowane są do trzonka kosy, krótsze do jej ostrza.

Grabki do kosy

nieznany

1900 — 1920

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Grabie drewniane dwunastozębne - detal; Ujęcie części pracującej grabi z lekkiego skosu. Górna część składa się z prostokątnej listwy osadzonej prostopadle na trzonku. W listwę wpuszczonych jest dwanaście zębów. Konstrukcję grabi wzmacniają dwa rzędy łukowato wygiętych, okorowanych pałąków wykonanych prawdopodobnie z wierzbowej wici.

Grabie drewniane dwunastozębne

Julian Turowski

1960 — 1965

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Półkosek - ujęcie z przodu; Półkosek składający się z żelaznego ostrza i drewnianego uchwytu kształtem podobny jest do małej kosy. Żelazne, wydłużone ostrze zwężające się ku końcowi tworzy szpiczaste zakończenie, które osadzone jest na żelaznym, wygiętym skośnie kosisku przymocowanym za pomocą dwóch nitów do drewnianej, toczonej rękojeści, zakończonej bolcem.

Półkosek

nieznany

1880 — 1910

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Sierp - ujęcie z dołu; Wykute z żelaza, szerokie, jednostronne ostrze sierpa, o typowym kształcie półksiężyca, osadzone jest w drewnianej rękojeści. Wewnętrza, wąska krawędź tnąca nieznacznie rozszerza się ku krawędzi zewnętrznej. U podstawy ostrze przechodzi w trzpień o prostokątnym przekroju, który osadzony został w krótkiej, wyciosanej z jednego kawałka drewna rękojeści okrągłej w przekroju. Miejsce mocowania wzmocnione żelazną, pierścieniowatą obsadką. Przy obsadce bordowobrązowe nieregularne plamy.

Sierp

nieznany

1901 — 1945

Muzeum Narodowe w Szczecinie

Znaleziono 7 obiektów

Pokaż więcej obiekty

Brak wyników

Może Cię również zainteresować:

Dodaj notatkę

Edytuj notatkę

0/500

Jakiś filtr
Data od:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Data do:
Era
Wiek:
—+
Rok:
—+
Dodaj zakres
asd