Komoda

Komoda w stylu transition - przejściowym, łączącym cechy stylowe epoki Ludwika XV i Ludwika XVI. Proste płaszczyzny ścian komody i jej szuflad, proste narożniki, krawędzie blatu to nowe cechy stylistyczne charakterystyczne dla okresu Ludwika XVI, pozostałością rokoka są wygięte esowato nogi, sfalowana dolna krawędź, faliste linie ograniczające rezerwy intarsji dekorującej szuflady. Najbliżej tego stylu są kształty ozdobnych okuć z brązu złoconego na przednich narożnikach, na stopach nóg, ażurowych okuciach zamków oraz antabach szuflad w formie gałązek z finezyjnie wygiętymi liśćmi wśród których odnaleźć można jeszcze rokokowe elementy małżowinowe. Konstrukcja mebla jest typowa dla tego okresu: korpus mieszczący dwie szerokie szuflady równej wielkości wsparty jest na czterech wysokich lekko wygiętych nogach typu cabriole. Blat marmurowy skromnie profilowany ćwierćwałkiem z jednym uskokiem powtarza kształt mebla. Dekorację komody stanową wysokiej klasy forniry z elementami intarsji, tworzącymi kompozycje geometryczne. Zróżnicowane w tonacjach forniry w układach symetrii krzyżowej dają ciekawe efekty kolorystyczne, wykorzystując naturalne barwy drewna.

Komoda reprezentuje meble francuskie najwyższej jakości wykonane w warsztatach paryskich ze szczególną starannością. Wysoka ocena jej wartości poświadczona jest sygnaturą twórcy bitą dwukrotnie metalowym stemplem na krawędzi oskrzynienia oraz trzykrotnym znakiem kontroli cechu JME.

We wnętrzach wilanowskich pojawiła się przed 1832 r. jako wyposażenie apartamentów mieszkalnych Potockich.

AK

wilanowska kolekcja, mebel sygnowany, meble francuskie