Szafka kątowa

Para szafek kątowych (Wil.2007/1 i Wil.2007/2) należy do grupy mebli wykorzystujących przestrzeń w narożnikach pomieszczeń. Powstała w początku XVIII w okresie fascynacji właścicieli Wilanowa meblami angielskimi w stylu królowej Anny, czy nieco późniejszym Jerzego I. Meble te charakteryzowały się elegancją uproszczonej formy i dekoracji, wysokim gatunkiem materiału (włoskiego orzecha) i funkcjonalnością.

Wysoka szafka kątowa o podstawie trójkąta ustawiona na cokole z wysokimi nóżkami lekko wygiętymi zamykana jest jednoskrzydłowymi drzwiczkami. We wnętrzu korpusu szafki znajdują się półki, w podstawie płaska szuflada. Dekoracja fasadowa nawiązuje do elementów architektonicznych: płyciny obrzeżone są półwałkami, flankowane przez stylizowane, kanelowane pilastry, części konstrukcyjne podkreślają profilowane gzymsy.

Najbardziej efektowna jest dekoracja szczytu szafki profilowanym gzymsem w kształcie przerywanego łuku, ze sterczyną na osi zwieńczoną gałką. Kształt ten, w uproszczeniu, powtarza górna krawędź drzwiczek. O kolorystyce decydują naturalne walory włoskiego orzecha o ciepłej brązowej barwie i atrakcyjnym usłojeniu tworzącym naturalny ornament oraz dekoracje z brązu złoconego o formach rokokowych w układzie symetrycznym umieszczonych w zwieńczeniu szafki i podstawie (sterczyny, plakietki, okucie zamka, stopki nóżek). W centralnym punkcie drzwiczek znajduje się ażurowa plakieta z ornamentem roślinnym, i symbolami pomyślności rogiem obfitości, girlandą i postacią putta z pochodnią rączce. Woskowanie powierzchni wydobywało głębie koloru i nadawało jej lekki połysk, ornamenty z brązu złoconego dodały splendoru. Ten typ dekoracyjnego zwieńczenia jest charakterystyczny dla mebli angielskich (zwłaszcza sekreter) i naśladowany był przez warsztaty europejskie w kolejnych okresach.

AK

wilanowska kolekcja, meble angielskie, meble z orzecha