Okucie pasa

W średniowieczu ubiór podkreślał status społeczny i majątkowy użytkownika. Na najbogatsze zdobienia stroju mogli sobie pozwolić najzamożniejsi mieszczanie, np. zasiadający w radzie miasta, decydujący o finansach i polityce zewnętrznej. Często ozdoby takie były rodzinnymi kosztownościami przekazywanymi z pokolenia na pokolenie. Skarb pozłacanych ozdób i monet pomorskich różnych typów, ukryty w trójnożnym metalowym kociołku z ceramiczną pokrywą, odkryto w 1999 roku podczas badań archeologicznych w Szczecinie, pod posadzką kamienicy przy historycznym Targu Rybnym. Wyroby jubilerskie zachowane były w dobrym stanie, choć niektóre nosiły ślady przeróbek. Najlepiej zachowanymi elementami, prawie nieużywanymi, z dobrze widocznymi złoceniami, okazały się klamry i okucia pasa, w tym jedno dekorowane liściem akantu i prostokątną skuwką, wykonaną techniką grawerowania. Jest to jedna z najstarszych technik zdobienia wyrobów artystycznych, w tym biżuterii i ozdób stroju. Do grawerowania służyły ostre rylce osadzane w drewnianych uchwytach.

Małgorzata Peszko