Szafa jednodrzwiowa z motywem kwietnych bukietów

Szafy wywodzące się z mebli o charakterze miejskim pojawiły się w wiejskich chatach w XVIII wieku, a w niektórych regionach, w tym na Pomorzu Zachodnim, jeszcze później, bo dopiero w 1. połowie następnego stulecia. Początkowo mogli sobie pozwolić na nie jedynie nieliczni gospodarze. Posiadanie szafy świadczyło o zamożności i było jednym z wyznaczników statusu społecznego. Obok szaf ubraniowych na wyposażeniu pomorskich chat znajdowały się również szafy żywnościowe z charakterystyczną, ażurową częścią górną drzwi, później również stojące i wiszące szafki narożne. Pomorze Zachodnie było regionem, w którym na meblach rozwinęła się bogata malatura. Jej wykonywaniem zajmowały się zazwyczaj żony i córki stolarzy. Na ornamentykę miały wpływ zarówno miejscowe upodobania estetyczne, jak i przywiezione przez kolonistów. Przykładem szafy zdobionej piękną malaturą jest prezentowana szafa z 2. połowy XIX wieku. Wykonana jest z drewna sosnowego i ozdobiona kwiatowym wzorem, którego głównym elementem jest motyw realistycznie przedstawionego tulipana. Według badaczy do pomorskiego zdobnictwa wzór ten wprowadziła napływowa ludność pochodzenia niderlandzkiego. Zdobiące szafę tulipany nie są jedynie dekoracją, ale, co jest typowe dla ludowej ornamentyki, zawierają też sens symboliczny. Te przywiezione do Europy w XVI wieku kwiaty ze względu na swoją wysoką cenę kojarzone były z obfitością i dobrobytem. Również w kolorystyce, a nawet w stopniu rozwinięcia kwiatów, można się dopatrywać pewnych elementów symbolicznych. Czerwony kolor łączony był z płodnością, a zdobiące drzwi mebla pąki można zinterpretować jako symbol odradzającego się życia. Szafa stanowi jeden z zabytków bogatej kolekcji mebli malowanych znajdującej się w zbiorach Działu Etnografii Pomorza MNS. Zakupiona została przez muzeum w 1970 roku.

Agnieszka Słowińska